Dnia 1 września 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 1 września 2011 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.M. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2011 roku, sygn. akt II SA/Wa 379/11 wzywające do uiszczenia wpisu sądowego od skargi M.M. na decyzję Mazowieckiego Kuratora Oświaty z dnia [...] października 2010 roku nr [...] w przedmiocie kształcenia specjalnego postanawia: oddalić zażalenie.
Pismem z dnia 16 stycznia 2011 r. M.M. wniósł skargę na decyzję Mazowieckiego Kuratora Oświaty z dnia [...] października 2010 r. w przedmiocie kształcenia specjalnego.
Zarządzeniem z dnia 5 kwietnia 2011 r. Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 złotych, stosownie do § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 roku w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).
Skarżący złożył zażalenie na powyższe zarządzenie. Wskazał, że sprawa dotyczy sfery pomocy i opieki społecznej, a więc podlega zwolnieniu od opłat na podstawie art. 239 pkt 1a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja została wydana między innymi na podstawie art. 71b ust. 3 i 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r., Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Przepis art. 71b cytowanej ustawy dotyczy zasad kształcenia specjalnego dzieci i młodzieży, a w konsekwencji przedmiotowa sprawa jest sprawą z zakresu oświaty i szkolnictwa, a nie sprawą z zakresu pomocy i opieki społecznej. Skarżący błędnie identyfikuje te dwie materie. Wsparcie dla osób niepełnosprawnych w postaci świadczeń pomocy społecznej jest wsparciem odrębnym od warunków, jakie państwo stara się zapewnić tym osobom w procesie kształcenia. Obie formy działania państwa mogą występować jednocześnie, lecz nie pozostają ze sobą w związku, bowiem inne są przesłanki ich stosowania. Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości - art. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.). Pomoc ta jest świadczona dzięki instrumentom prawnym przewidzianym w przepisach ustawy o pomocy społecznej oraz przepisach innych aktów prawnych regulujących kwestie mieszczące się w pojęciu pomocy społecznej. Tymczasem kształcenie specjalne jest realizowaniem zadań państwa z zakresu oświaty i jego celem jest zapewnienie równego dostępu do edukacji. Stąd też pojęcia te są odrębne, a sprawy dotyczące kształcenia specjalnego nie są sprawami z zakresu pomocy i opieki społecznej, objętymi przedmiotowym, ustawowym zwolnieniem z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych (art. 239 pkt 1 lit. a) p.p.s.a). Jednocześnie sprawy z zakresu edukacji nie zostały wyraźnie wymienione w katalogu spraw wynikającym z § 2 ust. 1 - 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 roku w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a więc są to tzw. sprawy inne, od których pobiera się wpis w wysokości 200 zł (§ 2 ust. 6 rozporządzenia).
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.