Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S.I. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 1396/15 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S.I. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia 25 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP postanawia oddalić zażalenie.
S.I. zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie jej w niniejszej sprawie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, wskazując na swoją trudną sytuację materialną. W oświadczeniu złożonym na urzędowym formularzu (PPF) skarżąca stwierdziła, że gospodarstwo domowe, które prowadzi wspólnie z mężem, utrzymuje wyłącznie z dochodów z emerytury własnej w wysokości 972,97 zł, którą w całości przeznacza na wydatki na utrzymanie konieczne. Podała, że mąż aktualnie oczekuje na decyzję w sprawie przyznania mu emerytury. Oświadczyła, że na zasadzie współwłasności posiada dom o pow. 120 m² o szacunkowej wartości ok. 200.000 zł, a ponadto nieruchomość rolną (1,999 ha). Nie posiada innego majątku, w tym oszczędności. Wskazała również, że mąż otrzymał spadek - nienadające się do zamieszkania mieszkanie, obciążone spłatą 36.000,00 zł, które zostało przekazane synowi do remontu. Wnioskodawczyni podkreśliła, że ciąży na niej zobowiązanie z tytułu pożyczki w wysokości 6.000,00 zł, zaciągniętej na remont domu. Do wniosku załączyła kopię zaświadczenia o posiadaniu gospodarstwa rolnego oraz decyzji o waloryzacji emerytury z dnia 1 marca 2015 r., potwierdzającej podaną we wniosku wysokość pobieranego przez skarżącą świadczenia.
W odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 października 2015 r. do uzupełnienia złożonego wniosku, S.I. nadesłała: odpis zeznania podatkowego SD-3 złożonego do właściwego urzędu [...] w dniu 13 września 2013 r. w związku z powstałym zobowiązaniem w podatku od spadków i darowizn (data powstania obowiązku podatkowego - [...] sierpnia 2013 r.), odpis postanowienia częściowego Sądu Rejonowego [...] z dnia [...] września 2012 r. wydanego w sprawie o zniesienie współwłasności nieruchomości, dział spadków oraz podział majątku wspólnego, na mocy którego zasądzono od męża skarżącej na rzecz [...] kwotę 47.673,85 zł oraz na rzecz [...] kwotę 13.693,83 zł, wyciąg z rachunku bankowego skarżącej przedstawiający obroty za okres od 1 lipca 2015 r. do 30 września 2015 r., w tym spłatę dwóch rat pożyczki w łącznej kwocie 3.600,00 na rzecz K.I. Skarżąca wyjaśniła ponadto, iż posiada jedno, wspólne z mężem, konto bankowe. Oświadczyła również, że w związku z bardzo złym stanem odziedziczonego spadku i brakiem środków finansowych na jego remont, przedmiot spadku oddała dzieciom do remontu i użytkowania. Wskazała, że nie dopełniając formalności w postaci wpisu do KW środki te zostały przeznaczone na zakup materiałów budowlanych (np. piece akumulacyjne). Skarżąca nie przedstawiła szczegółowego wykazu wydatków ponoszonych miesięcznie na utrzymanie konieczne wraz z określeniem ich wysokości, wskazując, że środki z emerytury w całości przeznacza na bieżące wydatki służące zaspokojeniu podstawowych potrzeb życiowych.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 1396/15 odmówił S.I. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie, uznając, że nie wykazała ona spełnienia ustawowych przesłanek do jego przyznania.