Zażalenie na postanowienia WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wznowienia postępowania dyscyplinarnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. Ż. na postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 czerwca 2008 r. , sygn. akt II SA/Wa 195/08 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 195/08 w sprawie ze skargi G. Ż. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wznowienia postępowania dyscyplinarnego postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6193 Funkcjonariusze Straży Granicznej
Inne orzeczenia z hasłem:
Straż graniczna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 195/08 oddalił skargę G. Ż. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wznowienia postępowania dyscyplinarnego.

Pismem z dnia 6 maja 2008 r., nadanym w dniu 7 maja 2007 r., pełnomocnik skarżącego wystąpił o sporządzenie uzasadnienia powyższego wyroku. Wnosząc jednocześnie o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności prawnej, stwierdził, że jego mocodawca był nieobecny na rozprawie, a o wydanym orzeczeniu dowiedział się dopiero w dniu 30 kwietnia 2008 r. W dodatkowym piśmie z dnia 27 maja 2008 r. powołał się także na depresję G. Ż., którą - jego zdaniem - ma potwierdzać dołączone do akt zaświadczenia lekarskie. Choroba ta przejawia się różnym nasileniem. Powoduje u skarżącego trudności z koncentracją uwagi, a nawet ograniczenie zdolności do prawidłowej oceny sytuacji, a co za tym idzie zdolności do podejmowania prawidłowych i właściwych decyzji.

Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 195/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił G. Ż. przywrócenia terminu do sporządzenia uzasadnienia powyższego wyroku. Zdaniem Sądu I instancji pełnomocnik skarżącego nie uprawdopodobnił, by stan chorobowy G. Ż., stwierdzony w zaświadczeniu wydanym w lipcu 2007 r. występował również w kwietniu 2008 r. oraz był tego rodzaju, iż uniemożliwiał stronie działanie z rozeznaniem. Tym samym uznać należy, iż przedstawione okoliczności nie uprawdopodabniają braku winy G. Ż. w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wydanego w jego sprawie wyroku.

Od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie G. Ż. wzniósł zażalenie, domagając się uchylenia tego orzeczenia. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił: 1) naruszenie art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwaną dalej ustawa P.p.s.a , poprzez jego błędną interpretację, polegającą na przyjęciu, że okoliczności uzasadniające uchybienie w przywróceniu terminu do dokonania wnioskowanej czynności winny zostać oparte na konkretnych dowodach je uzasadniających, gdy tymczasem z przepisu wynika jedynie obowiązek uprawdopodobnienia takich okoliczności, 2) naruszenie art. 86 § 1 ustawy P.p.s.a, poprzez przyjęcie, że skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wydanego w sprawie wyroku. W uzasadnieniu wskazał, że przywrócenie terminu do dokonania czynności prawnej uzależnione jest jedynie od uprawdopodobnienia, a nie udowodnienia braku winy w uchybieniu terminu. Stwierdził ponadto, że G. Ż. nie był obecny na rozprawie, nie dysponował zatem wiedzą czy i jakiej treści zapadło w jego sprawie rozstrzygnięcie, ewentualnie czy nie odroczono rozprawy. O wydanym wyroku dowiedział się dopiero dnia 30 kwietnia 2008 r. Skarżący nie jest prawnikiem i mógł błędnie zinterpretować treść zawiadomienia o rozprawie. Ponadto art. 77 ust. 2 Konstytucji daje gwarancje dostępu do sądu. Ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej, dochodzenia wolności lub praw, a dostęp do sądu musi być realny i rzeczywisty.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6193 Funkcjonariusze Straży Granicznej
Inne orzeczenia z hasłem:
Straż graniczna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji