Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie zawarte w punkcie II i III wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 września 2015 r. sygn. akt III SA/Po 1535/14 w sprawie ze skarg P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na czynność Starosty [...] z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu postanawia oddalić zażalenie.
P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 21 października 2014 r. wniosła odrębne skargi (łącznie 34) na akt odmowy Starosty [...], zawarty w piśmie z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...], w przedmiocie stwierdzenia uprawnienia do zwrotu nienależnie zapłaconej części opłat za wydanie karty pojazdu 34 pojazdów, wymienionych we wniosku z dnia 10 czerwca 2014 r., o podanych w nim numerach rejestracyjnych, domagając się uchylenia zaskarżonego aktu oraz uznania obowiązku Starosty [...] dokonania na rzecz skarżącej Spółki zwrotu części opłaty za wydanie kart pojazdu.
Skargi zostały zarejestrowane pod sygnaturami akt: od III SA/Po 1535/14 do III SA/Po 1568/14.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 5 lutego 2015 r., na podstawie art. 111 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie p.p.s.a.) połączył w/w sprawy do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia w postępowaniu prowadzonym pod sygnaturą akt III SA/Po 1535/14.
Następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 24 września 2015 r. sygn. akt III SA/Po 1535/14 po rozpoznaniu sprawy ze skarg P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na czynność Starosty [...] z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu, stwierdził bezskuteczność zaskarżonej czynności (pkt I), zasądził od organu na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt II), zwrócił stronie skarżącej nadpłacony wpis w kwocie 6.600 zł (pkt III).
Sąd pierwszej instancji w części uzasadnienia wyroku odnoszącej się do kosztów postępowania wskazał, że o zwrocie kosztów postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j.: Dz. U. z 2013, poz. 461).
Powyższe postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania, zawarte w punkcie II i III w/w wyroku, P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. uczyniła przedmiotem zażalenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarzucając naruszenie art. 200 w zw. z art. 205 § 2 p.p.s.a. oraz w związku z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, polegające na zasądzeniu kwoty 457 zł (wpis sądowy - 200 zł, stawka minimalna za czynności adwokackie - 240 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa - 17 zł), podczas gdy minimalne wynagrodzenie adwokata w tych połączonych do wspólnego rozpoznania sprawach powinno wynosić:
- po 240 zł tytułem stawki minimalnej za czynności adwokackie od każdej z 34 skarg, co daje łączną kwotę 8.160 zł;