Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 kwietnia 2012 r., sygn. akt IV SA/Gl 341/12 odmawiające wstrzymania wykonania decyzji Wojewody Ś. z dnia [...] lutego 2012 r., Nr [...] w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] lutego 2012 r., Nr [...] w przedmiocie umorzenia nienależnie pobranego świadczenia postanawia: oddalić zażalenie.
J. L złożył skargę na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] lutego 2012r., nr [...], którą odmówiono mu umorzenia nienależnie pobranego świadczenia w postaci środków na podjęcie działalności gospodarczej w kwocie [...] zł. W skardze zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie uzasadniając go.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2012 r., sygn. akt IV SA/Gl 341/12, odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji uznając, że skarżący nie wskazał żadnych okoliczności, które mogłyby świadczyć o tym, że wykonanie kwestionowanej decyzji wywoła po jego stronie znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki.
W ocenie Sądu istnienia takich przesłanek nie można również wywodzić analizując całokształt okoliczności sprawy. Sąd podkreślił, że obowiązek zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie [...] zł nie jest następstwem zaskarżonej decyzji, lecz postanowień umowy nr [...], zawartej przez skarżącego z Gminą K. w dniu [...] lipca 2010 r. Wobec tego - zdaniem Sądu - ewentualne niekorzystne konsekwencje finansowe wynikające z konieczności uiszczenia wspomnianej kwoty mogłyby stanowić skutek wykonania tej umowy, nie zaś objętej wnioskiem decyzji administracyjnej, którą jedynie odmówiono umorzenia omawianej należności.
Na to postanowienie skarżący złożył zażalenie wyrażając swoje niezadowolenie z zapadłego rozstrzygnięcia oraz podnosząc argumenty związane z niezasadnym - jego zdaniem - rozwiązaniem powołanej wyżej umowy nr [...] z dnia [...] lipca 2010 r. Wskazał, że zwrot kwoty wynikającej z umowy spowoduje niemożność zakupu sprzętu i konieczność zaprzestania działalności fotograficznej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
na wstępie podkreślić należy, że na etapie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia, Sąd nie bada zasadności samej skargi. Zatem celem instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji jest jedynie tymczasowe ukształtowanie stosunków do czasu rozpoznania skargi przez sąd administracyjny.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., Nr 270), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jeżeli jednak zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to po przekazaniu sądowi skargi Sąd może - na wniosek skarżącego - wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 ustawy. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy, o czym stanowi art. 61 § 3 wskazanej wyżej ustawy, przy czym katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty.
Brzmienie tego przepisu oznacza, iż to strona jest obowiązana do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Sąd musi opierać się na materiale pozwalającym zająć stanowisko. Zaznaczyć jednakże należy, iż możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonego orzeczenia na podstawie wskazanego przepisu nie oznacza, iż Sąd jest zobligowany w każdym przypadku - niezależnie od okoliczności sprawy - uwzględnić wniosek strony skarżącej.