Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn. akt: I SA/Wa 493/14 o odmowie uchylenia postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2015 r., sygn. akt: I SA/Wa 493/14 o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skarg [..] na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [..] grudnia 2013 r., znak: [..] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej postanawia: oddalić zażalenie.
Decyzją z dnia [..] grudnia 2013 r., znak: [..] Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi uchylił swoją decyzję z dnia [..] września 2010, znak: [..], stwierdził nieważność orzeczenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia [..] października 1948 r., nr [..] oraz utrzymanego nim w mocy orzeczenia Wojewody Warszawskiego z dnia [..] marca 1948 r., nr [..] w części dotyczącej nieruchomości ziemskiej "[..]" oraz "[..]".
W sprawie ze skarg na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [..] grudnia 2013 r., znak: [..] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2015 r., sygn. akt: I SA/Wa 493/14 (k. 564, t. III akt) wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji, uznając, że w wyniku wykonania decyzji zachodzi niebezpieczeństwo trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2016 r., poz. 718) zwanej dalej p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 15 lipca 2016 r., sygn. akt: I OZ 738/16, k. 1270, t. VII akt) oddalił zażalenia uczestników postępowania z dnia 7 czerwca 2016 r., (k. 1210 akt) na powyższe postanowienie.
Następnie wyrokiem z dnia 21 września 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniesione skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [..] grudnia 2013 r., znak: [..].
Pismem z dnia 2 grudnia 2016 r. (k. 3996 akt, t. XIX akt) A.G. wystąpiła z wnioskiem o uchylenie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 21 kwietnia 2015 r., podnosząc, że podstawą do wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji była obawa naruszenia praw rzeczowych obecnych posiadaczy samoistnych nieruchomości, co - zgodnie z uzasadnieniem wyroku - jest pozbawione podstaw faktycznych i prawnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 5 stycznia 2017 r. (k. 4168, t. XX akt) odmówił uchylenia swojego postanowienia z dnia 21 kwietnia 2015 r., nie uznając argumentacji wniosku za wykazanie takiej zmiany okoliczności sprawy, która dałaby podstawy do zmiany postanowienia.
A.G. wniosła pismem dnia 20 stycznia 2017 r., (k. 4226. t. XXI akt) zażalenie na postanowienie Sądu z dnia 5 stycznia 2017 r. podnosząc, że w związku z wydaniem wyroku w sprawie, w którym Sąd jednoznacznie stwierdził, że nie zachodzi obawa naruszenia praw rzeczowych obecnych właścicieli bądź użytkowników wieczystych, zaszła zmiana okoliczności, która powinna skutkować uchyleniem postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie mogło być uwzględnione. Co do zasady problem wykonalności dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania się lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony.