Zażalenie na postanowienie WSA w Łodzi w sprawie ze skargi T. B. na orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w Ł. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludwik Żukowski, , , po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 marca 2008 r., sygn. akt III SA/Łd 818/07 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi T. B. na orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w Ł. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany postanawia: oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba więzienna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 6 marca 2008 r., sygn. akt III SA/Łd 818/07 odmówił skarżącemu T. B. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej z dnia [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd podniósł, że w myśl art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Uwzględnienie wniosku możliwe jest jednak tylko wtedy, gdy strona uprawdopodobni, że uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy (art. 87 § 2 P.p.s.a.). W przypadku, gdy skarżący reprezentowany jest przez pełnomocnika, okoliczności dotyczące braku zawinienia odnosi się do działań pełnomocnika (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 marca 2000 r., sygn. akt II CKN 554/00, Lex nr 51986).

W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu adwokat wskazał na fakt niezdolności do pracy pracownika kancelarii adwokackiej w ostatnich czterech dniach biegu terminu do wniesienia skargi oraz niemożność samodzielnego działania w tym okresie wobec wykonywania innych czynności służbowych, poza Ł. Sąd wskazał, że adwokat należy do podmiotów, które zajmują się reprezentowaniem interesów, prowadzeniem cudzych spraw w sposób profesjonalny. Należy zatem przyjmować wobec adwokata wyższy niż przeciętny miernik staranności. Sąd za niewystarczające uznał podane okoliczności dotyczące niemożności samodzielnego działania wobec odbywania podróży służbowych. Adwokat, zgodnie z art. 4 a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1058 ze zm.) zobowiązany jest do prowadzenia działalności m.in. w formie kancelarii, czy spółki adwokackiej, a więc w sposób zapewniający ciągłość w obsłudze klientów, terminowe wykonywanie czynności, nawet w razie czasowej niemożności dopełnienia tym obowiązkom osobiście. Do istoty prowadzonych zawodowo przez adwokata działań należy podejmowanie czynności procesowych w terminach nakreślonych przepisami oraz stosownymi decyzjami organów prowadzących postępowanie. Prowadzenie działalności adwokackiej wymusza zatem posługiwanie się innymi osobami. Sąd podkreślił, że za działania (zaniechania) zatrudnionych pracowników kancelarii odpowiedzialność ponosi na zasadzie ryzyka sam adwokat, niezależnie od nawet obiektywnej niemożliwości samodzielnego działania oraz braku winy w wyborze pracownika. Może się on zwolnić od odpowiedzialności tylko wtedy, gdy wykaże, że za działanie pracownika nie tylko nie można przypisać winy pracownikowi, ale także że nie można by tej winy przypisać jemu samemu, gdyby działanie zostało dokonane przez niego osobiście. Pogląd taki wyraził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 10 stycznia 1956 r., sygn. akt IV CO 58/55 (OSNCK 1956/4/106). Wyręczenie się pracownikiem w sytuacji, gdy bieg terminu do wniesienia skargi zbliżał się ku końcowi świadczy o zawinieniu pełnomocnika w uchybieniu terminu. W ocenie Sądu choroba pracownika spółki adwokackiej, której to osobie adwokat powierzył do wysłania skargę nie może stanowić okoliczności uzasadniających przywrócenie terminu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 listopada 2007 r., sygn. akt I OZ 806/07, niepubl.).

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba więzienna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne