Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Karol Kiczka (sprawozdawca) po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 396/21 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lipca 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 396/21 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 396/21 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia 8 czerwca 2020 r., nr DLI-IX.7617.12.2019.AR w przedmiocie ustalenia odszkodowania z tytułu szkód oraz zmniejszenia wartości nieruchomości postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2021, sygn. akt I SA/Wa 396/21 (dalej postanowienie z 20.12.2021) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie A. S. (dalej Skarżący) na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lipca 2021 r. sygn. akt I SA/Wa 396/21 (dalej postanowienie z 15.07.2021) o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2021 r. sygn. akt I SA/Wa 396/21 (dalej postanowienie z 09.06.2021) o odrzuceniu skargi na decyzję Ministra Rozwoju z dnia 8 czerwca 2020 r. nr DLI-IX.7617.12.2019.AR (dalej decyzja Ministra) w przedmiocie ustalenia odszkodowania z tytułu szkód oraz zmniejszenia wartości nieruchomości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleń faktycznych i prawnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 15.07.2021 odrzucił zażalenie Skarżącego na postanowienie z 09.06.2021 o odrzuceniu jego skargi na decyzję Ministra.
Pismem z 21 września 2021 r. Skarżący wniósł zażalenie na postanowienie z 15.07.2021 r.
Zarządzeniem z 29 września 2021 r. Przewodnicząca Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwała Skarżącego do uzupełnienia braków formalnych zażalenia poprzez podanie numeru PESEL oraz złożenie odpisu zażalenia, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Ponadto, zarządzeniem z 29 września 2021 r. Przewodnicząca Wydziału I wezwała skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w kwocie 100 zł, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia zażalenia.
Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych zażalenia oraz odpis zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia zostały doręczone skarżącemu w dniu 6 października 2021 r.
W dniu 12 października 2021 r. skarżący uiścił wpis sądowy od zażalenia w kwocie 100 zł oraz w piśmie z 12 października 2021 r. (data stempla pocztowego) podał swój numer PESEL. Do dnia wydania postanowienia z 20.12.2021 Skarżący nie nadesłał odpisu zażalenia (pismo z 21 września 2021 r.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, że z akt sprawy wynika, że wezwanie do uzupełnienia braków formalnych zażalenia doręczone zostało skarżącemu w dniu 6 października 2021 r. Siedmiodniowy termin do uzupełnienia braków formalnych zażalenia poprzez nadesłanie 1 odpis zażalenia (pismo z 21 września 2021 r.) upłynął bezskutecznie w dniu 13 października 2021 r. Zatem skoro Skarżący, pomimo prawidłowego wezwania do usunięcia braków formalnych zażalenia i prawidłowego pouczenia o skutkach ich nieusunięcia w zakreślonym przez Sąd terminie, nie wykonał zarządzenie Sądu - to zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zażalenie należało odrzucić na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 ppsa.
Odpis postanowienia z 20.12.2021 wraz z uzasadnieniem Skarżący odebrał w dniu 17 stycznia 2022 r.
Pismem nadanym w dniu 24 stycznia 2022 r. Skarżący wskazał, że pismo z dnia 21 września 2021 r. stanowi obok zażalenia wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia. Jednocześnie wniósł zażalenie na postanowienie z 20.12.2021 załączając odpis pisma z dnia 21 września 2021 r. oraz wskazując swój numer PESEL.