Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Ł. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 października 2007 r., sygn. akt IV SA/Gl 980/07 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi Ł. B. na Urząd Skarbowy w S. w przedmiocie przejścia pojazdu na rzecz Skarbu Państwa postanawia: oddalić zażalenie
Ł. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na Urząd Skarbowy w S. w przedmiocie przejścia pojazdu na rzecz Skarbu Państwa, wnosząc jednocześnie o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Zarządzeniem z dnia 29 sierpnia 2007 r. wezwano skarżącego do sprecyzowania przedmiotu zaskarżenia w terminie siedmiu dni od otrzymania wezwania. Zarządzenie powyższe zostało doręczone skarżącemu w dniu 11 września 2007 r. W nadesłanym piśmie w z dnia 14 września 2007 r. skarżący nie sprecyzował przedmiotu zaskarżenia.
Wobec powyższego postanowieniem z dnia 16 października 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił przyznania prawa pomocy, powołując się na art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) zgodnie z którym prawo pomocy nie przysługuje w razie oczywistej bezzasadności skargi. Sąd wskazał, iż w orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalony jest pogląd, że cytowany przepis znajduje zastosowanie - miedzy innymi- gdy są podstawy do odrzucenia skargi.
Na powyższe postanowienie Ł. B. wniósł zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 247 p.p.s.a. prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi. Trafnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził, bezzasadność skargi ma miejsce m.in. wtedy, gdy skarga kwalifikuje się odrzucenia, na przykład z powodów braków formalnych, których strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie (por. np. postanowienie NSA z dnia 20 września 2006 r., II FZ 564/06). Z opisaną powyżej sytuacją mamy do czynienia z sprawie niniejszej. Skarżący wezwany do usunięcia braków formalnych pisma zatytułowanego pozew poprzez jego sprecyzowanie i określenie czy pismo to jest skargą i jaki jest przedmiot zaskarżenia, nie wskazał konkretnego aktu, który chce zaskarżyć. W takiej sytuacji skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.. Tym samym z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi polegającą na tym, że podlega ona odrzuceniu, prawo pomocy zgodnie z art. 247 p.p.s.a. stronie nie przysługiwało. Prawidłowo zatem Sąd I instancji nie uwzględnił wniosku Ł. B. o przyznanie prawa pomocy.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.