Zażalenie od postanowienia WSA w Szczecinie w sprawie ze skargi P. J. w przedmiocie wymierzenia grzywny Prezydentowi Miasta Ś.
Sentencja

Sygn. akt I OZ 25/05 Dnia 10 marca 2005 r. P O S T A N O W I E N I E Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. J. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 grudnia 2004 r. sygn. akt II SA/Sz 911/04 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi P. J. w przedmiocie wymierzenia grzywny Prezydentowi Miasta Ś. postanawia oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Grzywna w trybie p.p.s.a.
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie

I OZ 25/05

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 8 grudnia.2004 r., sygn. akt II SA/Sz 575/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odmówił P. J. przyznania prawa pomocy, uznając oczywistą bezzasadność jego wniosku o wymierzenie Radzie Miasta Ś. grzywny za nieprzekazanie Sądowi skargi w przedmiocie bezczynności tego organu o udostępnienie informacji publicznej. Sąd stwierdził, że do wniosku o wymierzenie grzywny skarżący dołączył pismo z datą wpływu 8 lipca 2004, które nie spełniało wymogów skargi określonych w art. 57 § 1 i art. 46 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), bowiem z jego oznaczenia nie wynikało, iż jest to skarga do Sądu, a użycie słowa skarga w treści pisma nie spełnia przesłanki z art. 46 § 1 pkt 1 tej ustawy. W takiej sytuacji zachodzi oczywisty brak podstaw do uznania, iż organ nie zastosował się do obowiązku przesłania skargi do Sądu, zatem wniosek o ukaranie grzywną jest oczywiście bezzasadny.

P. J. złożył zażalenie na to postanowienie, wnosząc o uchylenie go w całości i zarzucając Sądowi, że nie przeczytał tego pisma.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zezwala na nieprzyznanie prawa pomocy w razie oczywistej bezzasadności skargi strony, co oznacza, że przesłanką tego nieprzyznania jest oczywista bezzasadność skargi, a oczywistość ta nie budzi żadnych wątpliwości.

Do wniosku o ukaranie grzywną Prezydenta Miasta Ś. skarżący dołączył pismo z datą wpływu 8 lipca 2004 r., które Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał za skargę na bezczynność Prezydenta, niespełniającą wymagań formalnych, bowiem nie zawierającą adresata. Okoliczność niespełnienia wymogów formalnych przesądziła o oczywistej bezzasadności wniosku o ukaranie grzywną z tego względu, iż takiego pisma Prezydent Miasta nie miał obowiązku przekazać jako skargi Sądowi do rozpoznania. Z takim stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego należy się zgodzić..

Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Grzywna w trybie p.p.s.a.
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta