Zażalenie na postanowienie WSA w Łodzi w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 listopada 2020 r., sygn. akt II SA/Łd 402/20 o odrzuceniu skargi R. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 26 listopada 2020 r., sygn. akt II SA/Łd 402/20 odrzucił skargę R. P. W uzasadnieniu podał, że R. P. drogą elektroniczną wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z [...] marca 2020 r. w przedmiocie opłaty adiacenckiej. Skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi, poprzez nadesłanie podpisanego egzemplarza skargi - w terminie 7 dni, pod rygorem jej odrzucenia. Jednocześnie wyjaśniono skarżącemu, że w myśl art. 46 § 2a i 2b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn.zm. - dalej: "P.p.s.a."), kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym powinno zostać opatrzone zarówno pismo wnoszone w formie dokumentu elektronicznego, jak i załączniki wnoszone w tej formie. Powyższe wezwanie doręczono skarżącemu 6 czerwca 2020 r. W dniu 9 czerwca 2020 r. skarżący drogą elektroniczną przesłał pismo zatytułowane "Wniosek", opatrzone podpisem elektronicznym, którego załączniki, w tym skarga do tutejszego Sądu, nie zostały opatrzone podpisem elektronicznym. W zaistniałej sytuacji, Sąd I instancji uznał, że niemożliwe jest nadanie skardze dalszego biegu i odrzucił ją na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 P.p.s.a.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącego zarzucił Sądowi I instancji naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 57 § 1 w zw. z art. 46 § 1 pkt 4, § 2a i § 2b, poprzez błędne przyjęcie, że skarżący nie uzupełnił prawidłowo braków formalnych skargi. Zdaniem strony, z pisma wniesionego 9 czerwca 2020 r. wynika prawidłowe złożenie do Sądu podpisanych elektronicznie dokumentów w postaci: - skargi do WSA w Łodzi, - wniosku do WSA, - wniosku o przyznanie prawa pomocy. Z niewiadomych przyczyn Sąd nadał bieg wnioskowi o przyznanie prawa pomocy i rozpatrzył go pozytywnie, natomiast skarga wniesiona w tym samym trybie została nieprawidłowo odrzucona.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Stosownie do art. 57 § 1 P.p.s.a., skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Jednym z wymogów pisma w postępowaniu sądowym jest jego podpisanie - przez stronę albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika (art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a.). Określony w ustawie warunek formy pisemnej uważa się za zachowany, jeżeli dokument elektroniczny został podpisany w sposób, o którym mowa w art. 46 § 2a (art. 12b § 1 P.p.s.a.). W myśl art. 46 § 2a P.p.s.a. w przypadku gdy pismo strony jest wnoszone w formie dokumentu elektronicznego, powinno ponadto zawierać adres elektroniczny oraz zostać podpisane przez stronę albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym. Stosownie do art. 46 § 2b P.p.s.a. zasady podpisywania przewidziane w § 2a dotyczą także załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego.

Strona 1/2