Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2013 r. sygn. akt II SAB/Wa 100/07 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi A. S. na bezczynność Szefa Służby Cywilnej w przedmiocie przeniesienia na stanowisko postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 31 stycznia 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 100/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił A. S. (dalej skarżący), przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:
A. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Szefa Służby Cywilnej w przedmiocie przeniesienia na stanowisko.
W toku sprawy postanowieniem referendarza sądowego z dnia 21 maja 2007 r. sygn. akt II SAB/Wa 183/06 (poprzednia sygnatura sprawy) przyznano skarżącemu prawo pomocy i ustanowiono dlań radcę prawnego z urzędu oraz wskazał, że skarżący nie ma obowiązku uiszczać kosztów sądowych w sprawach ze stosunku pracy i ubezpieczeń społecznych.
Na rozprawie w dniu 9 października 2008 r. skarżący cofnął pełnomocnictwo dla wyznaczonego z urzędu radcy prawnego A. P.. Okręgowa Izba Radców Prawnych w W. (dalej OIRP) pismem z dnia [...] października [...] r. l.dz. [...] poinformowała, że nowym pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego w niniejszej sprawie został wyznaczony radca prawny T. O.
W dniu 24 listopada 2008 r. do akt sądowych zostało złożone pełnomocnictwo udzielone przez skarżącego radcy prawnemu T. O.
Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2009 r. II SAB/Wa 100/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wskazaną wyżej skargę, a Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2009 r. sygn. akt I OSK 311/09 oddalił wniesioną przez skarżącego skargę kasacyjną.
Wnioskiem z dnia 21 maja 2010 r. skarżący ponownie zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata - w tym w sprawie II SAB/Wa 100/07. Wyjaśnił, że złożenie przez niego przedmiotowego wniosku jest związane z zamiarem spowodowania wznowienia postępowania w niniejszej sprawie (k. 679 akt II SAB/Wa 100/07). W piśmie procesowym z dnia 20 grudnia 2012 r., stanowiącym sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego z dnia 30 listopada 2012 r. sygn. II SAB/Wa 100/07, skarżący podkreślił, że wznowienie postępowania w niniejszej sprawie winien prowadzić "douczony pełnomocnik".
Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 254 § 1 w zw. z art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej p.p.s.a.) odmówił przyznania prawa pomocy skarżącemu.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że na podstawie prawomocnego postanowienia z dnia 21 maja 2007 r., sygn. akt II SAB/Wa 183/06 skarżącemu przyznano prawo pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego, a w aktach sądowych znajduje się pełnomocnictwo udzielone przez skarżącego radcy prawnemu z urzędu. Wskazał, że skarżący ma w sprawie pełnomocnika wyznaczonego z urzędu, który jest uprawniony do wywiedzenia w jego imieniu skargi o wznowienie postępowania i do reprezentowania go w tym postępowaniu, a więc nie może domagać się wyznaczenia kolejnego pełnomocnika z urzędu, ponieważ przyznane mu prawo pomocy w tym zakresie zostało już skonsumowane.