Zażalenie od postanowienia WSA w Poznaniu w sprawie z wniosku T.K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na bezczynność Prezesa Sądu Apelacyjnego w Poznaniu w przedmiocie zaniechania czynności przez organ
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T.K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 listopada 2014 r. o sygn. akt II SA/Po 611/14 w sprawie z wniosku T.K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi T.K. na bezczynność Prezesa Sądu Apelacyjnego w Poznaniu w przedmiocie zaniechania czynności przez organ postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości
Uzasadnienie strona 1/4

T.K. złożył w dniu 16 września 2014 r. na urzędowym formularzu wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, ustanowienie radcy prawnego i ustanowienie adwokata.

W uzasadnieniu wniosku wyjaśnił, że od 2009 r. nie ma pracy i dochodów. Nie ma również oszczędności i majątku. Od kwietnia 2009 r. mieszka u rodziny, a od 2009 r. z uwagi na brak pracy i dochodu pozostaje na całkowitym jej utrzymaniu (korzysta ze środków do życia otrzymywanych od rodziny). W kwietniu 2009 r. chciał się zarejestrować w Powiatowym Urzędzie Pracy jako bezrobotny, jednakże organ odmówił mu nadania statusu osoby bezrobotnej. Z tego też powodu nie ma dostępu do ofert pracy w PUP oraz do pomocy opieki społecznej. Oświadczył, że nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z innymi osobami, nie posiada domu, mieszkania, nieruchomości rolnej, innych nieruchomości, papierów wartościowych i przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.

Z uwagi na fakt, że oświadczenie skarżącego zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy było niewystarczające do oceny jego rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm. - dalej "p.p.s.a."), skarżący został wezwany (pismo sądowe z dnia 25 września 2014 r.) o jego uzupełnienie, poprzez przedłożenie dodatkowych oświadczeń i dokumentów źródłowych.

Odpowiadając na wezwanie, pismem z 12 października 2014 r. skarżący oświadczył, że nie posiada żadnych źródeł dochodów, pozostaje na utrzymaniu rodziny, ale nie otrzymuje od niej żadnych środków. Z uwagi na brak źródeł dochodów nie składał zeznań rocznych podatkowych za 2012 i 2013 r. Nie posiada oszczędności ani rachunku bankowego. Nie posiada żadnego majątku, w tym samochodów. W związku z utratą pracy nie spłacił kredytu na łączną kwotę 11.000,- zł, zaś obecnie ratalnie spłaca grzywnę sądową w łącznej wysokości ok. 4.000,- zł - na ten cel pożycza miesięcznie od rodziny 100,- zł. W związku z powyższym jest zadłużony u rodziny na kwotę ok. 20.000,- zł. Nie posiada nieruchomości, nie prowadzi działalności gospodarczej. Oświadczył, że nie ewidencjonuje kwot jakie jego rodzina przeznacza na jego utrzymanie, dlatego nie może ich podać. Nie jest w stanie podać źródeł finansowania jego utrzymania. Podkreślił, iż z nikim nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego. Wskazał jednocześnie, że art. 255 p.p.s.a. nie stanowi podstawy do żądania od wnioskodawcy, źródeł dochodów członków rodziny, na której utrzymaniu pozostaje. Przepis ten stanowi jedynie podstawę do podania źródeł dotyczących jego stanu majątkowego, dochodów i stanu rodzinnego, a nie stanu rodzinnego osób innych niż on.

Postanowieniem z dnia 27 października 2014 r. referendarz sądowy odmówił przyznania prawa pomocy.

W ustawowym terminie skarżący złożył sprzeciw od postanowienia referendarza podtrzymując swoje wcześniejsze oświadczenia. Zaznaczył, iż nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego z innymi osobami i nie jest domownikiem członków rodziny na których utrzymaniu pozostaje. Od czasu do czasu przebywa u członków jego rodziny celem np. pożywienia się, przenocowania lub wspomożenia starej, chorej matce. Podkreślił, iż Sąd nie ma podstaw prawnych domagania się od niego informacji o stanie majątkowym członków jego rodziny. Dodatkowo wskazał sygnatury i daty sześciu postanowień WSA w Poznaniu, którymi prawo pomocy zostało mu przyznane. Postanowienia te były wydane na podstawie takich samych okoliczności jak podane przez stronę w niniejszej sprawie. Skarżący zasugerował, iż referendarz sądowy orzekający w jego sprawie otrzymał polecenie niewydawania postanowienia o przyznaniu mu prawa pomocy.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości