Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 29 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lipca 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1559/16 o odrzuceniu zażalenia M.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1559/16 w sprawie ze skargi M.B. na decyzję Prezesa Sądu Okręgowego [...] z dnia 30 czerwca 2016 r. w sprawie [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia oddalić zażalenie.
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie M.B. uczynił decyzję Prezesa Sądu Okręgowego [...] z dnia 30 czerwca 2016 r. (w sprawie [...]) w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1559/16 stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, zgodnie z właściwością miejscową.
Powyższe postanowienie stało się w dniu 1 maja 2017 r. przedmiotem zażalenia M.B. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który postanowieniem z dnia 6 lipca 2017 r. sygn. akt I OZ 1012/17 oddalił zażalenie.
W dniu 11 lipca 2017 r. skarżący ponownie wniósł, tożsame w swej treści, zażalenie na postanowienie z dnia 6 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1559/16.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 19 lipca 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1559/16 odrzucił zażalenie.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podał, że zgodnie z art. 194 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej w skrócie "P.p.s.a."), zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Stosownie do treści art. 178 P.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Zgodnie z art. 197 § 2 P.p.s.a., do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej.
Sąd pierwszej instancji stwierdził, że zażalenie skarżącego z dnia 11 lipca 2017 r. (data wniesienia zażalenia) zostało wniesione na postanowienie Sądu, które jest aktualnie prawomocne. Skarżący bowiem złożył już wcześniej - w dniu 1 maja 2017 r. zażalenie na postanowienie z dnia 6 kwietnia 2017 r. i zażalenie to zostało przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalone. W związku z powyższym zażalenie z dnia 11 lipca 2017 r. jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu.
Powyższe postanowienie z dnia 19 lipca 2017 r. stało się przedmiotem zażalenia M.B. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym wyraził niezadowolenie z zajętego przez Sąd pierwszej instancji stanowiska.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd pierwszej instancji prawidłowo uznał, że zażalenie M.B., wniesione w dniu 11 lipca 2017 r., jest niedopuszczalne. Skarżący próbuje bowiem wzruszyć prawomocne postanowienie z dnia 6 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1559/16, którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, zgodnie z właściwością miejscową. Wyżej wymienionemu postanowieniu przysługuje powaga rzeczy osądzonej (res iudicata), co oznacza, że postanowienie to kończy postępowanie w sprawie i niemożliwe jest zaskarżenie wyrażonego w nim rozstrzygnięcia. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 6 lipca 2017 r. sygn. akt I OZ 1012/17 oddalił zażalenie M.B. na w/w postanowienie, zaś ponowne zażalenie złożone przez skarżącego w dniu 11 lipca 2017 r., jest niedopuszczalną próbą jego podważenia, czyli doprowadzenia do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy zakończonej prawomocnym orzeczeniem.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł, jak w sentencji postanowienia.