Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie z wniosku R. B. - redaktora naczelnego "[...]" w przedmiocie wymierzenia Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych grzywny za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2016 r., sygn. akt II SO/Wa 34/16 o wymierzeniu organowi grzywny w sprawie z wniosku R. B. - redaktora naczelnego "[...]" w przedmiocie wymierzenia Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych grzywny za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie skargi z dnia 2 maja 2016 r. wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi postanawia oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6480
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS
Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia

7 września 2016 r., sygn. akt II SO/Wa 34/16 wymierzył Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych grzywnę w wysokości 100 złotych za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie skargi z dnia 2 maja 2016 r. wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wnioskiem z dnia 9 czerwca 2016 r. R.B.- redaktor naczelny "[...]" zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wymierzenie Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2016 r., poz. 718 ze zm.- dalej: p.p.s.a.). Wniosek ten dotyczył nieprzekazania w ustawowym terminie skargi z dnia 2 maja 2016 r. w przedmiocie nieudzielania odpowiedzi na krytykę prasową.

W piśmie z dnia 30 czerwca 2016 r. będącym odpowiedzią na wniosek o wymierzenie grzywny, organ podniósł, że ww. skarga nie została przekazana do Sądu z uwagi na fakt, iż strona skarżąca otrzymała wnioskowane informacje.

Pismem z dnia 11 lipca 2016 r., Sąd zwrócił się do organu o wskazanie daty wpływu przedmiotowej skargi.

W odpowiedzi w piśmie z dnia 15 lipca 2016 r. organ poinformował Sąd, że skarga wpłynęła w dniu 4 maja 2016 r.

Sąd wskazał, że wniosek o wymierzenie grzywny rozpatrywany w niniejszej sprawie dotyczy nieterminowego wykonania obowiązku przekazania do Sądu skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami w sprawie dostępu do informacji publicznej, a więc ustalenia terminowości wykonania tego obowiązku należy dokonać mając na względzie wskazany w art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r., poz. 2058) termin piętnastodniowy na dokonanie powyższej czynności. Z akt niniejszej sprawy wynika, że Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przekazał Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie skargę, odpowiedź na skargę i akta sprawy z uchybieniem tego terminu. Skarga na bezczynność Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 2 maja 2016 r.

w przedmiocie nieudzielenia odpowiedzi na krytykę prasową wpłynęła do organu w dniu 4 maja 2016 r., a zatem ostatnim dniem terminu do przekazania skargi wraz z odpowiedzą na skargę i aktami sprawy, zgodnie z art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, był dzień 19 maja 2016 r. Tymczasem skarga przekazana została Sądowi dopiero w dniu 15 lipca 2016 r. (data stempla pocztowego na kopercie - k. 4 akt sądowych sprawy sygn. akt II SAB/Wa 527/16).

Dalej Sąd wskazał, że w niniejszej sprawie bezspornym jest, że organ, którego bezczynność jest przedmiotem skargi, przekazał określone w art. 54 § 2 p.p.s.a. dokumenty, jednak uczynił to z uchybieniem terminu. Wymierzenie grzywny w niniejszej sprawie ma zatem przede wszystkim charakter restrykcyjny, co jest także zgodne z ratio legis uregulowań ustawy o dostępie do informacji publicznej, w której tak ustalono terminy postępowania w sprawach prawa dostępu do informacji publicznej oraz jego ochrony sądowej, aby jej udzielenie, odmowa, czy też kontrola sądowa następowała stosunkowo szybko, a tym samym, aby utrzymany był jej prawno - podmiotowy, gwarancyjny charakter.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6480
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS