Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu , nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia części dokumentów
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 766/09 o zawieszeniu postępowania w sprawie ze skargi A. O. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia części dokumentów postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6540
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 766/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zawiesił postępowanie w sprawie ze skargi A. O. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] marca 2009 r. w przedmiocie odmowy udostępnienia części dokumentów.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 766/09, skład orzekający Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1788/08 przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne następującej treści: czy przepis art. 31 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (t. j.: Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424 z późn. zm.) jest zgodny z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i art. 51 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w takim zakresie, w jakim odmawia on zainteresowanym udostępnienia dotyczących ich dokumentów.

Wskazując zatem na art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej "p.p.s.a."), Sąd I instancji stwierdził, że rozstrzygnięcie powyższego pytania prawnego będzie miało istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ze skargi A. O.

W zażaleniu na powyższe postanowienie A. O. przytoczył argumenty związane stricte z zaskarżoną decyzją. Wskazał również, że ze względu na jego wiek wskazane jest jak najszybsze rozstrzygnięcie sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Sytuacja z w/w przepisu dotyczy okoliczności, w której występuje zagadnienie prejudycjalne pozostające w bezpośrednim związku z rozpoznawaną sprawą, a Sąd nie jest władny samodzielnie tego zagadnienia rozstrzygnąć. Wobec tego zawieszenie postępowania pozostającego w związku ze wspomnianym zagadnieniem wstępnym może okazać się konieczne (por. wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2005 r., sygn. akt GSK 1249/04, niepubl.).

Celowość zawieszenia postępowania przez sąd administracyjny powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem, jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego na skutek rozstrzygnięcia wydanego w innym już toczącym się postępowaniu. Również ekonomia procesowa, a także względy sprawiedliwości, mogą przemawiać za potrzebą zawieszenia postępowania. Zadaniem sądu administracyjnego jest bowiem kontrola zgodności z prawem działalności administracji publicznej. Wobec tego zjawiskiem wysoce niepożądanym i utrudniającym praworządne działanie administracji jest odmienne stanowisko sądu, co do wykładni i stosowania prawa w sprawach o analogicznym lub zbliżonym stanie prawnym i faktycznym. Celowość podjęcia na podstawie przepisu art. 125 § 1 p.p.s.a. decyzji o zawieszeniu postępowania pozostawiona została ocenie Sądu. Jak się przy tym podkreśla, uznanie to nie może być dowolne. Stąd też obowiązkiem sądu jest rozważenie, a w konsekwencji i wyjaśnienie przesłanek uzasadniających zawieszenie postępowania w sprawie (por. postanowienie NSA z dnia 25 marca 2005 r., sygn. akt I FZ 134/05, niepubl.).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie słusznie zawiesił postępowanie. Nie ulega bowiem wątpliwości, że skarga A. O. została wniesiona na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej w przedmiocie odmowy udostępnienia części dokumentów, która została oparta na przepisach, o których zbadanie czy są zgodne z Konstytucją wystąpił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w przedstawionym pytaniu prawnym.

Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6540
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej