Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 października 2011 r. sygn. akt III SA/Łd 820/11 o odmowie przyznania prawa pomocy D. A. w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D. A. na decyzję Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 16 maja 2011 r. znak GN.I.7221-15/11/TS w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 26 października 2011 r. odmówił D. A. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie z jej skargi na decyzję Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 16 maja 2011 r. znak GN.I.7221-15/11/TS w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wezwana do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 200 złotych D. A.
złożyła wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych.
Sąd ustalił, że ze złożonego przez skarżącą oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, iż posiada działkę o pow. 828 m² wraz z budynkiem (w budowie) i zniszczonym budynkiem gospodarczym, wykorzystywaną wyłącznie na cele działalności gospodarczej, samochód osobowy Renault Megane Scenic rocznik 1997, obciążony zastawem bankowym oraz środki finansowe w kwocie 3.730,09 USD - zablokowane na rachunku bankowym jako zabezpieczenie kredytu na działalność gospodarczą. Skarżąca wskazała następnie, że w okresie od stycznia do lipca 2011 r. uzyskała dochód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w kwocie 1.914,31 złotych oraz z tytułu świadczeń emerytalnych w kwocie 1621,66 złotych, tj. łącznie - 10.022,61 złotych. W tym czasie, prowadząc jednoosobowe gospodarstwo domowe poniosła wydatki na podatek od nieruchomości (6.999 złotych), usługi telekomunikacyjne (691,20 złotych za okres styczeń-kwiecień), ochronę obiektu (442,80 złotych za okres styczeń-marzec), składki z tytułu ubezpieczenia społecznego (248,41 złotych). W tym czasie poniosła także koszty tłumaczenia dokumentów w języku angielskim składanych w Europejskim Trybunale Praw Człowieka (1.289 złotych) oraz koszt zakupu kamery (1.099 złotych), która - jak wyjaśniła - była niezbędna do monitorowania zabudowań znajdujących się na jej nieruchomości. Dodatkowym obciążeniem były nadto wydatki związane z zakupem lekarstw (650 złotych) oraz żywności (1.500 złotych).
Postanowieniem z 19 września 2011 r. referendarz sądowy odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. W uzasadnieniu przyjął, że strona nie wykazała, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów sądowych bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania.
W sprzeciwie od tego postanowienia skarżąca wniosła o uchylenie postanowienia referendarza sądowego oraz o wstrzymanie się z rozpoznaniem sprzeciwu do zakończenia postępowania prowadzonego przed Izbą Notarialną w Łodzi przeciwko notariuszowi, który sporządził akty notarialne, mocą których przeniesione zostało użytkowanie wieczyste wymienionej tam nieruchomości. W uzasadnieniu podkreśliła, że problemy w prowadzeniu działalności gospodarczej skłoniły ją do podjęcia zawieszonej emerytury. Gdyby nie te środki skarżąca byłaby zmuszona do likwidacji działalności, byłaby także pozbawiona jakichkolwiek środków utrzymania. W dalszej części sprzeciwu powołała się na konieczność ponoszenia kosztów utrzymania posiadanej przez siebie nieruchomości, związanych głównie z utrzymaniem znajdujących się na niej obiektów. Podniosła następnie, że kredyt zabezpieczony zastawem bankowym na samochodzie oraz blokadą środków na rachunku bankowym został już spłacony w 2008 r. Zabezpieczenia te nie zostały jednak cofnięte albowiem - jak wspomniała - "w momencie kiedy (...) uzyskała zaświadczenie o spłacie kredytu nie miała żadnych możliwości czasowych, aby załatwić tę sprawę, a w chwili obecnej tego dokumentu nie może odnaleźć." W dalszej części sprzeciwu skarżąca wskazała, że po pierwszych dziewięciu miesiącach 2009 r. poniosła stratę podatkową w wysokości 6.583,98 złotych, a także posiada zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości w kwocie 17.160 złotych i VAT 1.942 złotych.