Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2013 r. sygn. akt VIII SA/Wa 636/13 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia oddalić zażalenie.
M.G. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego. Jednocześnie skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2013 r. sygn. akt VIII SA/Wa 636/13 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu podał, iż skarżąca w żaden sposób nie wykazała, że wykonanie w/w decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia jej znacznej szkody lub trudne do odwrócenia skutki.
Powyższe postanowienie z dnia 27 sierpnia 2013 r. stało się przedmiotem zażalenia M.G. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym wniosła o jego uchylenie w całości. Wskazała, iż już sam fakt pobierania przez nią świadczenia pielęgnacyjnego świadczy o tym, że stan zdrowia jej schorowanej matki jest ciężki i wymaga leczenia farmakologicznego, które zawsze wiąże się z dużymi kosztami. Podkreśliła, iż jej matka wymaga stałej opieki, co wyklucza możliwość podjęcia przez nią pracy, tym bardziej, że sama ma problemy zdrowotne.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej w skrócie P.p.s.a.), po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji powołana została do tymczasowej ochrony przed negatywnymi i nieodwracalnymi skutkami, jakie mogłaby dla strony wywołać taka decyzja, zanim zostanie zbadana przez sąd administracyjny pod kątem legalności. Odnosi się ona do sytuacji szczególnego i wyjątkowego zagrożenia, która wymaga zastosowania specjalnego rodzaju tymczasowej ochrony strony postępowania.
Przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być jednak wyłącznie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie. Nie wymagają wykonania - co do zasady - akty administracyjne odmowne. Tego rodzaju aktem jest zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego, wobec której ochrona tymczasowa, na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a., nie może mieć zastosowania. Ewentualne wstrzymanie wykonania powyższej decyzji nie oznaczałoby bowiem, że skarżąca uzyskała prawo do tego świadczenia.
Wobec powyższego uznać należy, iż zaskarżone postanowienie, mimo błędnego uzasadnienia, odpowiada prawu. W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 z związku z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.