Wniosek Starosty Puławskiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Starostą Puławskim a Naczelnikiem Urzędu Celnego w Lublinie w sprawie zapłaty należności za przechowywanie na prowadzonym przez T.Z. parkingu strzeżonym motocykla marki [...]
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie: Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty Puławskiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Starostą Puławskim a Naczelnikiem Urzędu Celnego w Lublinie w sprawie zapłaty należności za przechowywanie na prowadzonym przez T.Z. parkingu strzeżonym motocykla marki [...] postanawia wskazać Naczelnika Urzędu Celnego w Lublinie jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wnioskiem z dnia 31 marca 2016 r. Starosta Puławski wystąpił od rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Naczelnikiem Urzędu Celnego w Lublinie w sprawie z wniosku Przedsiębiorcy T.Z. stanowiącego żądanie zapłaty należności za przechowywanie na prowadzonym przez niego parkingu strzeżonym motocykla marki Honda typ. Przedsiębiorca ten pismem z dnia 10 listopada 2015 r. wystąpił o zapłatę należności do Naczelnika Urzędu Celnego w Lublinie. Naczelnik przekazał jednak wniosek Staroście Puławskiemu, uznając go za właściwego w sprawie z uwagi na art. 130a ust. 10b ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.).

Jak wskazano we wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, zdaniem Starosty z art. 130a ust. 10b ww. ustawy wynika kompetencja jedynie do wydania decyzji dotyczącej obowiązku zapłaty kosztów przez właściciela pojazdu w dniu wydania dyspozycji o jego usunięciu, nie rozstrzyga zaś kwestii właściwości w przedmiocie zwrotu kosztów przedsiębiorcom usuwającym i przechowującym pojazdy na zlecenie Policji. Starosta odwołał się także do uchwały NSA z dnia 29 listopada 2010 r. (I OPS 1/10). Zaznaczył ponadto, że usunięty z drogi motocykl nie został zarejestrowany w Polsce a dokumenty pochodzenia kraju rejestracji utracono w wyniku pożaru. Nie doszło do jego przepadku na rzecz Powiatu Puławskiego. Zajął go Naczelnik Urzędu Celnego w Lublinie postanowieniem z dnia 17 września 2015 r. nr [...]. Z tego względu, zdaniem Starosty, jest on właściwy do wypłaty należności za przechowanie pojazdu.

W odpowiedzi na wniosek Naczelnik Urzędu Celnego zwrócił się o wskazanie Starosty Puławskiego jako właściwego w sprawie. W uzasadnieniu wskazał m.in., że regulacje zawarte w art. 130a cytowanej ustawy - Prawo o ruchu drogowym nie dają podstaw do przyjęcia, że starosta jest właściwy do zapłaty wynagrodzenia jednostkom prowadzącym parkingi strzeżone jedynie w sytuacji. gdy wobec pojazdu sąd orzeknie przepadek na rzecz powiatu. Podniesiono ponadto, że wniosek T.Z. o zapłatę wy nagrodzenia dotyczy całego okresu przechowywania motocyklu na parkingu prowadzonym przez tego przedsiębiorcy, tj. od dnia umieszczenia na nim do dnia jego odebrania przez Naczelnika.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sądy administracyjne rozpoznają - na podstawie art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.), z zastrzeżeniem art. 22 § 1 k.p.a. - spory o właściwość powstałe pomiędzy organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 p.p.s.a., sprawy te rozpoznaje Naczelny Sąd Administracyjny, a do ich rozstrzygania stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym.

Przez spór kompetencyjny (także spór o właściwość), o którym mowa w art. 4 p.p.s.a. należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też każdy z nich uważa się za niewłaściwy do jej załatwienia (spór negatywny).

Strona 1/2