Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku H. i W. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Protokolant st. asystent sędziego Dorota Kozub - Marciniak po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta M. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta M. a Burmistrzem K. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku H. i W. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia wskazać Burmistrza K. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku

Uzasadnienie strona 1/2

Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. działając z upoważnienia Prezydenta Miasta M. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta M. a Burmistrzem K. w sprawie wniosku H. i W. K. (dalej jako: "wnioskodawcy") o skierowanie do domu pomocy społecznej.

W uzasadnieniu wniosku organ wskazał, że H. i W. K. złożyli do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. wniosek o umieszczenie w Domu Pomocy Społecznej w związku z ich trudną sytuacją zdrowotną, finansową i niepełnosprawnością.

Organ ten uznał się jednak za niewłaściwy i powołując się na art. 101 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.) oraz art. 25 Kodeksu cywilnego, przekazał sprawę do załatwienia według właściwości do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M.

Na podstawie zebranego materiału dowodowego ustalono, że wnioskodawcy zameldowani na pobyt stały w M. przy ul. [...] nie przebywają na terenie miasta M. od ponad 2 lat. Ww. lokal przysługiwał wnioskodawcom na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. W wyniku zadłużenia w tym lokalu, mieszkanie zostało zlicytowane przez Biuro Komornicze w M. i postanowieniem sądu przysądzone nowemu nabywcy. Z rodzinnego wywiadu środowiskowego z dnia 27 września 2013 r. wynika, że wnioskodawcy mieszkają na terenie K. od 2 lat i obecnie na terenie K. koncentruje się ich centrum spraw życiowych. W K. wynajmują lokal mieszkalny i uzyskują świadczenia zdrowotne. Z oświadczeń wnioskodawców z dnia 10 grudnia 2013 r., z dnia 2 grudnia 2013 r. oraz z notatki urzędowej pracownika socjalnego z dnia 9 grudnia 2013 r. wynika, że nie zamierzają wracać do M.

Mając powyższe na uwadze Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. uznał, że miejscem zamieszkania wnioskodawców jest miejscowość K. (art. 25 Kodeksu cywilnego), a zatem organem właściwym w sprawie wniosku o skierowanie do domu pomocy społecznej jest Burmistrz K.

W odpowiedzi na wniosek, Burmistrz K. wskazał, że organem właściwym do rozpoznania ww. wniosku jest Prezydent Miasta M.

Przywołując treść art. 59 ust. 1 oraz art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, a także art. 25 Kodeksu cywilnego, Burmistrz K. wskazała, że wnioskodawcy w sensie fizycznym rzeczywiście zamieszkują w K., lecz przebywają tam na skutek splotu różnych, nieszczęśliwych dla nich okoliczności. Przebywają w K. od sierpnia 2012 r., a nie od 2 lat, jak podaje Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. Zgodnie ze złożonym przez wnioskodawców oświadczeniem zmuszeni są przybywać w tej miejscowości, choć nie jest to ich wolą. Z miejscowością K. nic ich nie wiąże. W M. natomiast mieszkają rodzice W. K., w gminie N. (woj. [...]) ojciec H.K., natomiast w K. nie mają żadnej rodziny, ani lokalu mieszkalnego (wynajmują jedynie pokój). Pobyt w K. stał się konsekwencją pogorszenia stosunków rodzinnych i wiązał się niewątpliwie z sytuacją zdrowotną i koniecznością uzyskania pomocy innych osób. Wnioskodawcy nie wykazują woli stałego zamieszkania w miejscowości K. a wręcz przeciwnie cały czas dążą do tego, aby utrzymać swoje miejsce zamieszkania w M., co świadczy o ich związku emocjonalnym z tym Miastem. Nie zgadzają się z wszczęciem postępowania o wymeldowanie ich z lokalu w miejscowości M. i wskazują, że działania komornika prowadzone były bez ich wiedzy.

Strona 1/2