Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędzia WSA del. Wojciech Jakimowicz Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Piotrkowie Trybunalskim a Wojewodą Łódzkim w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku S. M. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta Bełchatowa z dnia [...] października 1990 r. nr [...] dotyczącej zatwierdzenia podziału nieruchomości postanawia: oddalić wniosek.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] wnioskiem z dnia 13 grudnia 2013 r. wystąpiło do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego powstałego pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym [...] a Wojewodą [...] w sprawie rozpatrzenia wniosku S.M. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia [...] października 1990 r. nr [...], orzekającej o zatwierdzeniu podziału nieruchomości oznaczonych jako działki o nr [...], położonych w B. w obrębie nr [...].
W uzasadnieniu wniosku podało, że S.M. wnioskiem z dnia 27 stycznia 1997 r. zwrócił się do Wojewody [...] o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia [...] października 1990 r. nr [...], zatwierdzającej podział działek nr [...], położonych w B. w obrębie nr [...].
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] marca 1997 r. nr [...] odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności wyżej wskazanej decyzji, a Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...] lipca 1997 r. nr [...] zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi wniesionej przez S.M. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 19 maja 1998 r. sygn. akt I SA 450/98 uchylił zaskarżoną decyzję z dnia [...] lipca 1997 r. nr [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 1997 r. nr [...].
Następnie, Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] sierpnia nr G[...], na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a., zawiesił postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta B. znak [...] nr [...] z dnia [...] października 1990 r. w związku z faktem, że w skład działek objętych decyzją z [...] października 1990 r. wchodzą części nieruchomości w stosunku do których toczy się postępowanie o ich zwrot. S.M. wnioskiem z dnia 28 października 2013 r. wystąpił do Wojewody [...] o podjęcie zawieszonego postępowania.
[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego [...] pismem z dnia [...] listopada 2013 r. przekazał przedmiotową sprawę, według właściwości - do Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...]. Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że skoro zgodnie z art. 96 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. nr 115 poz. 741 ze zm., dalej: u.g.n.) organem właściwym w sprawie podziału nieruchomości jest wójt, burmistrz albo prezydent miasta i jest to zadanie własne gminy, to w świetle art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j.: Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.) organem właściwym do rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji jest samorządowe kolegium odwoławcze.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] podało, że stosownie do treści art. 157 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: K.p.a.), właściwy do stwierdzenia nieważności decyzji jest organ wyższego stopnia, a gdy decyzja została wydana przez ministra albo samorządowe kolegium odwoławcze - ten organ. Wyjaśniło, że Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 7 lipca 1993 r. sygn. akt I SA 116/93 (ONSA z 1994 r. Nr 3, poz. 109), wyraził pogląd, że właściwość rzeczowa organu administracji publicznej do stwierdzenia nieważności decyzji powinna być oceniana według przepisów prawa materialnego, które stanowiły podstawę ustalenia właściwości organu przy wydawaniu decyzji mającej być przedmiotem weryfikacji. W przypadku zmian w strukturze administracji publicznej, ustala się organ, na który przeszła właściwość w tych sprawach, a następnie, na podstawie art. 17 K.p.a., określa się organ wyższego stopnia.