W związku z powyższym Kierownik Ośrodka przyjął, że C. B. jest członkiem rodziny T.S. (jako ojciec jej syna). Ojciec dziecka, niezależnie od faktu utrzymywania z dzieckiem kontaktów i przyczyniania się do jego utrzymywania uznawany jest za członka rodziny, a skoro tak, to w przypadku jego wyjazdu i podjęcia zatrudnienia w kraju, w którym mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, właściwy organ zgodnie z art. 23a ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych zobligowany jest uchylić decyzję przyznającą świadczenia rodzinne od dnia, w którym osoba podlega ustawodawstwu państwa, o którym mowa w ust. 1, w zakresie świadczeń rodzinnych w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. W konsekwencji, w związku ze stałym pobytem C. B. we Włoszech, organ wnioskujący uznał za spełniony wymóg z art. 23a ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, co jest równoznaczne ze stwierdzeniem, że organem właściwym do wydania decyzji w sprawie jest Marszałek Województwa [...].
W odpowiedzi na powyższy wniosek Marszałek Województwa [...] wniósł o wskazanie jako organu właściwego Burmistrza Miasta [...]. Wskazał, że w toku czynności wyjaśniających ustalono, że w sprawie nie mają zastosowania przepisy dotyczące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Na gruncie obowiązujących przepisów w sprawach świadczeń rodzinnych, koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego zachodzi wyłącznie wtedy, gdy są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 23a ust. 1 lub art. 23a ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, w zw. z art. 1 lit i) i lit z), art. 2 i art. 68 rozporządzenia Nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L Nr 166/1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.), przy jednoczesnym braku przesłanki negatywnej, o której mowa w art. 23a ust. 3 przywołanej ustawy o świadczeniach rodzinnych.
W świetle obowiązujących przepisów, w szczególności art. 67 i art. 68 rozporządzenia Nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, warunkiem koniecznym i zarazem wystarczającym do ustalenia, że w sprawach świadczeń rodzinnych dotyczących obywateli Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Szwajcarii, mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego jest ustalenie, że wnioskodawca lub członek (członkowie) jego rodziny w okresie, za który ma być ustalane prawo do świadczeń rodzinnych, przemieszczają się pomiędzy co najmniej dwoma krajami, w których mają zastosowanie przepisy o koordynacji, tj. przebywają w innym, niż kraj zamieszkania, państwie, w którym mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Zgodnie z art. 1 lit. i) przywołanego rozporządzenia Nr 883/2004 (w odniesieniu do innych świadczeń, niż świadczenia rzeczowe zgodnie z tytułem III, rozdział 1 ww. rozporządzenia, dotyczącym świadczeń z tytułu ubezpieczenia na wypadek choroby, macierzyństwa i równoważnych świadczeń dla ojca), określenie "członek rodziny" oznacza każdą osobę określoną lub uznaną za członka rodziny lub określoną jako członek gospodarstwa domowego przez ustawodawstwo, na mocy którego przyznawane są świadczenia. Zgodnie z art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, rodzina oznacza odpowiednio: małżonków, rodziców dzieci, opiekuna faktycznego dziecka oraz pozostające na utrzymaniu dzieci w wieku do ukończenia 25 roku życia, a także dziecko, które ukończyło 25 rok życia, legitymujące się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, jeżeli w związku z tą niepełnosprawnością przysługuje świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy; do członków rodziny nie zalicza się dziecka pozostającego pod opieką opiekuna prawnego, dziecka pozostającego w związku małżeńskim, a także pełnoletniego dziecka posiadającego własne dziecko.