Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Rafał Wolnik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta S. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta S. a Wójtem Gminy D. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku L. P. o umorzenie nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego postanawia odrzucić wniosek
Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (dalej: MOPS) w S., działając z upoważnienia Burmistrza Miasta S., wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta S. a Wójtem Gminy D., w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku L. P. (dalej: wnioskodawczyni) o umorzenie nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego.
W uzasadnieniu wskazano, że dnia 29 września 2016 r. do MOPS w S. wpłynęło pismo Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej (dalej: GOPS) w D. wraz z aktami sprawy wnioskodawczyni. Wskazano również, że GOPS w D. w latach 2013 i 2014 przyznał wnioskodawczyni dodatek do świadczenia rodzinnego, która w tym okresie zamieszkiwała na terenie gminy D.. Dnia 15 listopada 2013 r. oraz 17 stycznia 2014 r. zostały wydane przez Wójta Gminy D. decyzje w sprawie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego. Następnie wnioskodawczyni złożyła do Wójta Gminy D. wniosek o umorzenie kwoty nienależnie pobranych świadczeń, który to wniosek został rozpatrzony negatywnie. Od decyzji odmownej wnioskodawczyni złożyła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO) w K., które uchyliło decyzję organu pierwszej instancji i umorzyło postępowanie z uwagi na niewłaściwość organu. W tych okolicznościach GOPS w D. przekazał do rozpatrzenia akta sprawy do MOPS w S. zgodnie z właściwością.
Zdaniem Burmistrza Miasta S. nie jest on organem właściwym do rozpoznania wniosku, gdyż decyzje w sprawie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia zostały wydane w latach 2013 oraz 2014 i dotyczą okresu od 2008 do 2012 roku. Organ podkreślił, że SKO w K. w przedmiotowej sprawie powołało się na orzeczenia NSA, które dotyczą innych stanów faktycznych, i które znacznie odbiegają od przedmiotowej sprawy. Decyzje o zwrocie świadczeń dotyczą natomiast wspomnianego okresu od 2008 do 2012 roku i z uwagi na nieposiadanie akt sprawy nie jest on władny do decydowania o umorzeniu należności pieniężnych, które są dochodem innej jednostki organizacyjnej, a organem właściwym, zgodnie z ustawą o świadczeniach rodzinnych jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie rodzinne lub otrzymującej takie świadczenie. Zarówno w okresie złożenia wniosku o przyznanie świadczenia rodzinnego jak i stwierdzenia jego nienależnego pobrania, wnioskodawczyni zamieszkiwała na terenie gminy D., dlatego w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych, zgodnie z którymi organ, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych może je umorzyć w całości lub części, wraz z odsetkami, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególne okoliczności. W związku z powyższym właściwym do rozpatrzenia wniosku o umorzenie był Wójt Gminy D. ze względu na ówczesne miejsce zamieszkania osoby, która ubiegała się o świadczenia rodzinne, a okoliczność zmiany miejsca zamieszkania wnioskodawczyni nie ma znaczenia w kwestii właściwości organu uprawnionego do rozpoznania niniejszej sprawy.