Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku A. W. o skierowanie do domu pomocy społecznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędzia WSA del. Marian Wolanin Protokolant starszy asystent sędziego Dorota Kozub-Marciniak po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta B. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta B. a Prezydentem Miasta [...] W. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku A. W. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Prezydenta [...] W. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku

Uzasadnienie strona 1/2

Wnioskiem z dnia 17 października 2014 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. działając z upoważnienia Prezydenta Miasta B. wystąpił o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta B., a Prezydentem [...] W. w sprawie wniosku A. W. o skierowanie do domu pomocy społecznej.

W uzasadnieniu organ wskazał, że A. W., przebywając w Centrum [...] Sp. z o.o. w [...] zwróciła się z wnioskiem do Ośrodka Pomocy Społecznej [...] W. o skierowanie do domu pomocy społecznej. W dniu 27 czerwca 2014 r. opuściła ww. Centrum i zamieszkała u syna A. W. w W. przy ul. [...]. W związku z tym Ośrodek Pomocy Społecznej [...] W. przekazał wniosek A. W. o skierowanie do domu pomocy społecznej do Centrum Pomocy Społecznej [...] W., jako właściwemu miejscowo.

Pismem z dnia 29 sierpnia 2014 r. Centrum Pomocy Społecznej [...] W. przekazało przedmiotowy wniosek według właściwości do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B., wskazując, że wnioskodawczyni nigdy nie była zameldowana w W. przy ul. [...], a jej ostatnie miejsce zameldowania to B.

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w B. uznał jednak, że nie jest właściwy do rozpoznania wniosku, albowiem zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.) właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. A. W. zamieszkuje aktualnie u swojego syna w W. przy ul. [...], co jest bezsporne. Nie ma przy tym znaczenia brak zameldowania pod ww. adresem. Organem właściwym, w tej sytuacji, jest zatem Prezydent [...] W.

W odpowiedzi na wniosek, Dyrektor Centrum Pomocy Społecznej [...] W. wskazał, że organem właściwym dla rozpoznania wniosku A. W. jest Prezydent Miasta B., albowiem zainteresowana nie ma miejsca zamieszkania w W. przy ul. [...]. Przebywanie jej pod tym adresem nie spełnia przesłanek z art. 25 K.c.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej w skrócie: "P.p.s.a", Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 P.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej, jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny). Spór między organami jednostek samorządu terytorialnego, niemającymi wspólnego dla nich organu wyższego stopnia, jest sporem o właściwość, rozstrzyganym przez sąd administracyjny (art. 22 § 1 pkt 1 K.p.a.). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 P.p.s.a.).

Strona 1/2