Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak po rozpoznaniu w dniu 18 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem [...]a Wójtem Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku T.M. o udzielenie tymczasowego schronienia w schronisku dla osób bezdomnych postanawia: umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym
Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej Dzielnicy [...] w imieniu Prezydenta [...] wnioskiem z [...] lipca 2019 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem [...] a Wójtem Gminy [...] przez wskazanie organu właściwego do rozpoznania wniosku T.M. o udzielenie tymczasowego schronienia w schronisku dla osób bezdomnych. Organ wniósł o uznanie Wójta Gminy [...] jako właściwego w sprawie rozpoznania ww. wniosku.
W odpowiedzi na powyższy wniosek Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] działający w imieniu Wójta Gminy [...] uznał się za właściwy w sprawie przedmiotowego wniosku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a."), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
W rozpoznawanej sprawie zaistniała podstawa do umorzenia postępowania, gdyż spór o właściwość zaistniały między Prezydentem [...] a Wójtem Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku T.M. o udzielenie tymczasowego schronienia w schronisku dla osób bezdomnych, przestał być aktualny. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] działający w imieniu Wójta Gminy [...] uznał się bowiem za właściwy w sprawie przedmiotowego wniosku.
Skoro jeden z organów pozostających w sporze uznał swoją właściwość, postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe. Zachodziły zatem przesłanki do umorzenia postępowania na podstawie art. 161 pkt 1 § 3 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 193 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.