Wniosek Wójta Gminy G. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Prezydentem Miasta W. w sprawie skierowania do domu pomocy społecznej Heleny Ł.
Tezy

W sprawie dotyczącej skierowania do domu pomocy społecznej właściwą do jej rozstrzygnięcia będzie zawsze gmina miejsca zamieszkania osoby zainteresowanej w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej /art. 59 ust. 1 w zw. z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej - Dz.U nr 64 poz. 593 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 7 września 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy G. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Prezydentem Miasta W. w sprawie skierowania do domu pomocy społecznej Heleny Ł. postanawia - wskazać Wójta Gminy G. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku Heleny Ł. z dnia 5 listopada 2004 r. o skierowanie do Domu Pomocy Społecznej w G. na pobyt stały.

Uzasadnienie strona 1/3

Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w G., działając z upoważnienia Wójta Gminy G., wniósł 14.04.2005 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość miejscową przez ustalenie, że właściwym do załatwienia wniosku Heleny Ł. o skierowanie do domu pomocy społecznej jest Ośrodek Pomocy Społecznej w W.

Uzasadniając swe wystąpienie wnioskodawca podał, że postanowieniem z 11.01.2005 r. Ośrodek Pomocy Społecznej w W. uznał się niewłaściwym w sprawie skierowania Heleny Ł. do Domu Pomocy Społecznej w G. i przekazał sprawę do Ośrodka Pomocy Społecznej w G., motywując to tym, że miejscem zamieszkania ww. jest Gmina G., ponieważ mieszka ona i jest zameldowana w Domu Pomocy Społecznej w G.

Ośrodek Pomocy Społecznej w G. uważa, że przekazanie sprawy nastąpiło z obrazą art. 59 i art. 101 ustawy o pomocy społecznej oraz art. 25 Kc. Zgodnie z ww. przepisami właściwą miejscowo do załatwienia sprawy jest gmina miejsca zamieszkania zainteresowanego. W sprawach o skierowanie do DPS nie można ustalać właściwości według miejsca pobytu.

Z dokumentacji sprawy wynika, że Helena Ł. złożyła do Ośrodka Pomocy Społecznej w W. wniosek o umieszczenie w Domu Pomocy Społecznej w G. W uzasadnieniu wniosku podała, że jest "mieszkanką W. na stałe zameldowaną w W. przy ul. K.". Zamieszkiwanie w Warszawie potwierdziła także w wywiadzie środowiskowym. Helena Ł. przebywała w Domu Pomocy Społecznej w G. na podstawie umów cywilnoprawnych od 29.10.2005 r. Po upływie okresu, na jaki zostały zawarte umowy, świadczeniobiorczyni zobowiązała się do powrotu do stałego miejsca zamieszkania. OPS w W. nie zauważył, że miejscem zamieszkania jest miejsce, w którym osoba przebywa przez dłuższy okres i z którym jest związana trwale więzami osobistymi, rodzinnymi i zawodowymi. Helena Ł. od 29.10.2004 r. jest jedynie "świadczeniobiorcą" DPS w ramach /odpłatnej/ umowy cywilnoprawnej na określony czas. Z Gminą G. nie była wcześniej ani nie jest związana żadnymi więzami rodzinnymi, majątkowymi, osobistymi i zawodowymi. Chęć pozostania w DPS w G. jest niczym innym jak oświadczeniem woli niezbędnym do umieszczenia decyzją właściwego miejscowo Ośrodka w DPS, co potwierdza fakt złożenia wniosku we właściwym miejscowo Ośrodku w W. Niewłaściwość Ośrodka w G. potwierdza także fakt pobierania świadczeń emerytalno-rentowych z Oddziału ZUS. Zgodnie z przepisami emerytalno-rentowymi świadczenia emerytalne wypłacają Oddziały ZUS właściwe do wydania decyzji ze względu na miejsce zamieszkania. Działania OPS w m. W. polegające na uniknięciu ustawowego obowiązku pomocy osobom wymagającym skierowania do domu pomocy społecznej, a tym samym partycypowania w części opłaty za pobyt w tym domu, są niezgodne z zasadami współżycia społecznego.

Strona 1/3