Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty Ł. [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą Ł. [...] a Burmistrzem Miasta T. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J. B. w sprawie udzielenia zezwolenia na lokalizację zjazdu z ulicy [...] w T., (działka nr ew. [...]), na działkę nr ew. [...] p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie z wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego
W piśmie datowanym na dzień 19 października 2007 r. Starosta Ł. [...] wniósł o rozstrzygnięcie przez Naczelny Sąd Administracyjny negatywnego sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą Ł. [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J. B. w sprawie udzielenia zezwolenia na lokalizację zjazdu z ulicy [...] w T., (działka nr ew. [...]), na działkę nr ew. [...].
Pismem z dnia 11 stycznia 2008 r. wnioskodawca cofnął powyższy wniosek wnosząc o umorzenie postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie z ww. wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego podlega umorzeniu.
Zgodnie z brzmieniem art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie do cofnięcia wniosku i umorzenia postępowania wszczętego jego wniesieniem (art. 64 § 3 p.p.s.a.).
Stwierdzając, że w przedmiotowej sprawie nie występują przesłanki niedopuszczalności cofnięcia wniosku, o których mowa w art. 60 w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny uznał cofnięcie za skuteczne, co prowadzi do umorzenia postępowania sądowego.
Z przytoczonych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.