Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Joanna Banasiewicz, Sędzia NSA Jolanta Rudnicka, Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta Cieszyna o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta Cieszyna a Wójtem Gminy Łagów w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku R. K. w sprawie ustalenia prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia: 1) wskazać Burmistrza Miasta Cieszyna jako organ właściwy do rozpoznania wniosku, 2) oddalić wniosek R. K. o zwrot kosztów postępowania.
U Z A S A D N I E N I E:
Wnioskiem z dnia 30 kwietnia 2014 r., Burmistrz Miasta Cieszyna wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach o rozstrzygnięcie sporu negatywnego o właściwość pomiędzy Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Cieszynie a Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Łagowie w przedmiocie rozpoznania wniosku R. K. w sprawie ustalenia prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Cieszynie nie jest organem właściwym w sprawie, ponieważ brak jest przesłanek do uznania, że wnoszący o świadczenie, R. K. zamieszkuje w Cieszynie. Powyższą konkluzję oparto na pisemnych oświadczeniach R. K. i jego żony, stwierdzając, że przebywa on u swej matki, W. K. i nie mieszka w Cieszynie, choć jest w tym mieście zameldowany.
Wywodzono, że nie można utożsamiać pojęcia zameldowania z pojęciem zamieszkania. Ponadto podnoszono, że nie jest wykluczone, iż Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łagowie nie przeprowadził należycie postępowania wyjaśniającego w zakresie ustalenia miejsca zamieszkiwania R. K.
W odpowiedzi na wniosek, Wójt Gminy Łagów wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość poprzez wskazanie Burmistrza Miasta Cieszyna, jako organu właściwego do rozpoznania sprawy.
W uzasadnieniu swego stanowiska wywodził, że Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łagowie udowodnił, iż miejscem zamieszkania R. K. jest miejsce jego zameldowania, gdzie mieszka jego rodzina i gdzie znajduje się ośrodek jego aktywności życiowej, a świadczy o tym szereg dowodów. Organ wymienił wśród nich: - protokoły przesłuchania świadków: T. H., I. P.-S. oraz B. K., którzy jednomyślnie potwierdzili, iż R. K. nie mieszka z matką, a jedynie ją odwiedza; - kopie pozwu sądowego i pełnomocnictwa procesowego, w których jako adres R. K. podano adres jego zameldowania w Cieszynie; - fakt braku jego obecności podczas wizyt pracowników socjalnych u jego matki W. K. w Łagowie w dniach: 4.02.2014 r., 5.02.2014 r. oraz 14.02.2014 r.; - załączone do akt sprawy dokumenty, w których figuruje adres R. K., zgodny z adresem jego zameldowania, (takie jak np.: - umowa o pracę z dnia 01.07.2013 r.; - oświadczenie R. K. do sprawy o ustalenie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego tj. druk "szo" z dn. 01.07.2013 r.; - jego oświadczenie o nieposiadaniu zarejestrowanej działalności gospodarczej; - oświadczenie o niewykonywaniu pracy za granicą; - wpis w części I wniosku o ustalenie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w rubryce miejsce zamieszkania: "Cieszyn, ul. [...]").
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 25 maja 2014 r., w sprawie o sygn. akt: IV SO/Gl 17/14, uznał się niewłaściwym rzeczowo w tej sprawie i sprawę przekazał do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: