Wniosek Prezydenta Miasta K. , znak: [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta K. a Wójtem Gminy P. przez wskazanie organu właściwego do rozpatrzenia wniosku W. F. o skierowanie do domu pomocy społecznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Bogucka, Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska, Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta K. z dnia [...] czerwca 2021 r., znak: [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta K. a Wójtem Gminy P. przez wskazanie organu właściwego do rozpatrzenia wniosku W. F. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Wójta Gminy P. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/5

Pismem z [...] czerwca 2021 r., znak: [...], Prezydent Miasta K. (Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w K.) wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Wójtem Gminy P. (Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w P.) w sprawie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku W. F. o umieszczenie w domu pomocy społecznej poprzez wskazanie Wójta Gminy P. jako organu właściwego do załatwienia przedmiotowej sprawy.

W uzasadnieniu wniosku Prezydent Miasta K. stwierdził, że [...] grudnia 2020 r. W. F. zwrócił się do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. o umieszczenie w Domu Pomocy Społecznej w P.

W dniu [...] stycznia 2021 r. do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K., Filia nr [...], ul. [...], wpłynęło pismo GOPS P. przekazujące sprawę według właściwości. Do wniosku dołączono zaświadczenie o zameldowaniu wnioskodawcy na pobyt stały w K. przy ul. [...].

W toku prowadzonego postępowania ustalono, że W. F. posiada obecnie zameldowanie w K. przy ul. [...] .

Na podstawie zgromadzonej dokumentacji, informacji przekazanych przez wnioskodawcę, informacji i dokumentów przekazanych przez pełnomocnika - bratanicę wnioskodawcy, M. F., ustalono, że W. F. nie jest i nigdy nie był mieszkańcem Gminy Miejskiej K. Od urodzenia zamieszkiwał w domu rodzinnym we wsi B., powiat W. W związku z podeszłym wiekiem i brakiem możliwości utrzymywania gospodarstwa zrzekł się go na rzecz brata.

Następnie wnioskodawca dowiedział się o mieszkaniu aktywizującym w P., a ponieważ wymogiem formalnym było posiadanie zameldowania, W. F. został zameldowany w mieszkaniu brata w K. przy ul. [...]. Z kolei po śmierci brata, bratanica, zmieniając mieszkanie, przemeldowała wnioskodawcę do swojego mieszkania przy ul. [...]. Zatem zameldowanie wnioskodawcy na terenie Gminy Miejskiej K. nie wiązało się w żadnym wypadku z jego faktycznym miejscem zamieszkania w K.

Nie można także uznać wnioskodawcy za osobę bezdomną, dla której gminą ostatniego stałego zameldowania byłby K., ponieważ mieszka on w wynajmowanym przez siebie lokalu. Prezydent Miasta K. nie jest zatem właściwy dla wydania decyzji o umieszczeniu W. F. w domu pomocy społecznej, ponieważ jego aktualnym miejscem zamieszkania jest P., gdzie ześrodkował on swoje życiowe centrum, w tym gdzie korzysta z opieki zdrowotnej i deklaruje zamiar stałego pobytu.

Właściwość miejscową gmin w sprawach z zakresu pomocy społecznej reguluje art. 101 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. W ust. 1 powołanego artykułu ustanowiono zasadę, zgodnie z którą właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Jak wskazał organ, przywołana ustawa nie definiuje jednak samego pojęcia "miejsce zamieszkania" i dlatego, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, należy posłużyć się definicją tego pojęcia z Kodeksu cywilnego. Zgodnie z Kodeksem cywilnym miejscem zamieszkania jest miejscowość, w której osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Zatem o zamiarze stałego pobytu można mówić wtedy, gdy przeciętny obserwator może wyciągnąć wniosek, że określona miejscowość jest głównym ośrodkiem działalności danej osoby fizycznej.

Strona 1/5