Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędzia del. WSA Jacek Fronczyk Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Głównego Geodety Kraju od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 marca 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 1906/07 w sprawie ze skargi T. I. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia upomnienia uprawnionemu geodecie postanowił: na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 z póź. zm.) przedstawić do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego budzące poważne wątpliwości następujące zagadnienie prawne: "Czy art. 24 § 1 pkt. 5 Kodeksu postępowania administracyjnego ma zastosowanie do osoby piastującej funkcję ministra w postępowaniu, o jakim mowa w art. 127 § 3 tego Kodeksu".
Przedstawione zagadnienie prawne powstało na tle następującego stanu faktycznego:
Wyrokiem z dnia 11 marca 2008 r., sygn. akt IV SA/Wa 1906/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia (...) lipca 2007 r., nr (...) w przedmiocie udzielenia upomnienia uprawnionemu geodecie.
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż zaskarżoną decyzją z dnia 18 lipca 2007 r. Główny Geodeta Kraju utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 9 października 2006 r. o umorzeniu postępowania w sprawie wniosku J. I. i T. I. o ukaranie uprawnionego geodety S. K. i Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa Mazowieckiego.
Decyzją z dnia (...) października 2006 r. Główny Geodeta Kraju, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 marca 2006 r. (sygn. akt IV SAB/Wa 158/05) zobowiązującym Głównego Geodetę Kraju do rozpoznania wniosku J. I. i T. I. z dnia 24 kwietnia 2005 r. o ukaranie geodety uprawnionego S. K. i Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa Mazowieckiego, umorzył postępowanie administracyjne w sprawie. W uzasadnieniu organ podał, że jak wynikało ze zgromadzonego materiału dowodowego po przeprowadzonej kontroli w Starostwie Piaseczyńskim, w dacie wskazanej w skardze geodeta uprawniony nie prowadził postępowania rozgraniczeniowego i nie zgłaszał żadnej pracy geodezyjnej dotyczącej postępowania rozgraniczeniowego we wsi C. na działkach (...). Z uwagi na powyższe Mazowiecki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego uznał brak istnienia podstaw do ponownego sformułowania wniosku, o którym mowa w art. 46 ust. 2 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne w stosunku do ww. geodety uprawnionego. Powyższą decyzję podpisał Główny Geodeta Kraju W. P.
Główny Geodeta Kraju, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia (...) lipca 2007 r. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia (...) października 2006 r. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w sprawie o ukaranie geodety uprawnionego, zgodnie z art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne orzeka Główny Geodeta Kraju, jednak może działać jedynie na wniosek Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego. W niniejszej sprawie Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa Mazowieckiego jednoznacznie stwierdził, że nie widzi podstaw do złożenia takiego wniosku. Brak takiego wniosku nie pozwala Głównemu Geodecie Kraju na wydanie decyzji merytorycznej w tej sprawie. Jednak wobec wyroku Sądu należało, zdaniem organu, sprawę zakończyć w sposób przewidziany w K.p.a.
Odnośnie żądania kontroli organu stopnia wojewódzkiego oraz ukarania tego organu przez Głównego Geodetę Kraju podniesiono, że czynności kontrolne, do których upoważniony jest Główny Geodeta Kraju nie podlegają rygorom K.p.a. i mogą być prowadzone jedynie w trybie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2001 r. w sprawie kontroli urzędów, instytucji publicznych i przedsiębiorców w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących geodezji i kartografii. Czynności te są jednak niezależne od postępowania rozgraniczeniowego i nie mogą zastąpić czynności określonych w art. 33 ust. 2 pkt 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego. Skarżący w istocie domagali się czynności, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 1 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, które należą do właściwości wójta, burmistrza, prezydenta miasta. Zatem organ uznał za nieuprawnione domaganie się przez skarżących przeprowadzenia tych czynności przez Głównego Geodetę Kraju. Pozostałe zarzuty wynikające z subiektywnej oceny stanu sprawy przez skarżących nie mają zdaniem organu wpływu na treść rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie i nie mogą stanowić argumentu prawnego do uchylenia decyzji z dnia (...) października 2006 r. Decyzję podpisał ponownie Główny Geodeta Kraju W. P. .