Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Generalnego Służby Więziennej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 970/11 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego i zwrotu nienależnie pobranego równoważnika pieniężnego postanawia: 1. uchylić postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w części, w jakiej dotyczy ono odrzucenia skargi D. S. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] marca 2011 r., nr [...], w zakresie, w jakim organ ten utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w B. z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...], w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego równoważnika pieniężnego; 2. oddalić skargę kasacyjną w pozostałym zakresie.
Postanowieniem z dnia 24 października 2011 r., (sygn. akt II SA/Wa 970/11), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę D. S. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu równoważnika pieniężnego za brak mieszkania i zwrotu pobranego równoważnika.
Powyższe postanowienie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w B., działając na podstawie art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1 i § 2, art. 158 k.p.a. oraz art. 181 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523) w zw. z § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 lipca 2010 r. w sprawie równoważnika pieniężnego przysługującego funkcjonariuszowi Służby Więziennej z tytułu braku mieszkania (Dz. U. Nr 137, poz. 920) decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...]: stwierdził nieważność decyzji nr [...] Dyrektora Zakładu Karnego Nr [...] w G. z dnia [...] września 2010 r. i cofnął uprawnienie do otrzymywania równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania przyznane tą decyzją D. S.; oraz orzekł wobec D. S. zwrot pobranego nienależnego równoważnika pieniężnego w wysokości [...] zł do kasy Zakładu Karnego Nr [...] w G. w terminie 14 dni od dnia, w którym przedmiotowa decyzja się uprawomocni.
Na skutek złożonego przez D. S. odwołania Dyrektor Generalny Służby Więziennej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję wskazując, że decyzja Dyrektora Zakładu Karnego Nr [...] w G. z dnia [...] września 2010 r. nr [...], jako pozostająca w oczywistej sprzeczności z treścią art. 178 ust. 1 ww. ustawy, została wydana z rażącym naruszeniem tego przepisu, w związku z czym należało ją wyeliminować z obrotu prawnego. Jednocześnie zaznaczył, że zgodnie z art. 181 ust. 1 powołanego aktu, w przypadku pobrania nienależnego równoważnika pieniężnego należało wydać decyzję o jego zwrocie.
Na powyższą decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej D. S. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę wnosząc o uchylenie decyzji wydanych w obu instancjach.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Odrzucając skargę - na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) zwanej dalej "P.p.s.a" - Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że rozpoznanie przedmiotowej sprawy nie leży w jego kognicji.
W uzasadnieniu swego postanowienia, Sąd Wojewódzki wskazał, że w świetle ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523 ze zm.), która weszła w życie z dniem 13 sierpnia 2010 r., ocena legalności przedmiotowej decyzji nie leży już w kompetencjach sądu administracyjnego, gdyż przedmiotowa sprawa nie została wymieniona w art. 218 w/w ustawy, w którym to przepisie ustawodawca określił katalog spraw rozstrzyganych przez organ w formie decyzji, od których stronie przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego.