Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jan Kacprzak po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 grudnia 2010 r., sygn. akt II SA/Lu 630/10 w sprawie ze skargi Rady Miasta B. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody L. z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie sprzedaży nieruchomości gruntowej w drodze bezprzetargowej postanawia: umorzyć postępowanie kasacyjne.
Rada Miasta B. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 grudnia 2010 r., sygn. akt II SA/Lu 630/10 oddalającego skargę Rady Miasta B. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody L. z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie nieważności uchwały w sprawie sprzedaży nieruchomości gruntowej w trybie bezprzetargowym. Następnie pismem z dnia 8 czerwca 2010 r. pełnomocnik Rady Miejskiej B. cofnął skargę kasacyjną załączając Uchwałę Nr [...] Rady Miejskiej w B. z dnia [...] maja 2011 r. w sprawie cofnięcia skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153 , poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przepis ten ma również odpowiednie zastosowanie do skarg kasacyjnych na mocy art. 193 p.p.s.a.
Skarżący kasacyjnie może więc rozporządzać skargą kasacyjną po jej wniesieniu, ponieważ jego oświadczenie w tej kwestii jest, co do zasady, wiążące dla sądu. Natomiast odpowiednie stosowanie w postępowaniu kasacyjnym art. 60 p.p.s.a. oznacza, że należy odmówić uwzględnienia żądania skarżącego w sytuacji, gdy cofnięcie spowodowałoby uprawomocnienie się zaskarżonego wyroku wydanego w postępowaniu sądowoadministracyjnym dotkniętym wadą nieważności, którą stosownie do art. 183 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny bierze pod rozwagę z urzędu, niezależnie od granic skargi kasacyjnej (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 20 czerwca 2008 r. sygn. akt II FSK 575/07 - Lex nr 479000, 27 czerwca 2008 r. sygn. akt II FSK 573/07 - Lex 475575).
W rozpoznawanej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, iż zachodzi jakakolwiek przesłanka nieważności postępowania, o jakich mowa w art. 183 § 2 p.p.s.a., dlatego Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż dopuszczalne jest cofnięcie skargi kasacyjnej w tej sprawie.
Skoro cofnięcie skargi kasacyjnej oznacza rezygnację strony z kontynuowania postępowania sądowoadministracyjnego, to postępowanie takie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 p.p.s.a.