Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 2066/05 o odrzuceniu skargi J. J. na postanowienie Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie wznowienia wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej postanawia oddalić skargę kasacyjną
Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu swojego orzeczenia, w skardze z dnia 8 września 2005 r. J. J. zaskarżył postanowienie Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Rolników z dnia [...] utrzymujące w mocy postanowienie Prezesa KRUS z dnia [...] orzekające o zawieszeniu postępowania administracyjnego w sprawie wznowienia wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, prowadzonego na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, do czasu zakończenia postępowania odwoławczego w innej sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych toczącego się przed Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie. Jednocześnie wskazał na toczące się postępowanie odwoławcze przed Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, z uwagi na które to postępowanie zawiesił.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucając skargę zważył, iż przyjęty w Konstytucji RP model sądownictwa zakłada całkowitą odrębność pionu sądownictwa powszechnego i administracyjnego oraz konieczność wyraźnego rozgraniczenia zadań i właściwości sądów tworzących strukturę sądownictwa powszechnego i administracyjnego.
Zdaniem Sądu, żądania zawarte w skardze J. J. nie mieszczą się w kognicji sądu administracyjnego. Właściwość sądu administracyjnego określona jest w art. 3 § 2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Przepis ten wskazuje, jakie akty i czynności organów administracji publicznej podlegają kontroli sądu administracyjnego. Nadto, zgodnie z regulacją art. 3 § 2 pkt 8 powołanej ustawy, sąd administracyjny jest właściwy w sprawach skarg na bezczynność organu jedynie w przypadkach określonych w pkt 1-4 wspomnianego przepisu.
W sprawach dotyczących ubezpieczenia społecznego przewidziano natomiast drogę postępowania przed sądem powszechnym, a regulacja w tym zakresie znalazła się w art. 4778 w zw. z art. 476 § 2 K.p.c. Oznacza to wyłączenie w tych sprawach drogi sądowoadministracyjnej, z uwagi na niedopuszczalność dwutorowości postępowań sądowych.
Jak wskazał Sąd, z akt sprawy wynika, iż J. J. wniósł do Sądu Okręgowego w Krakowie odwołanie od decyzji wydanej przez KRUS Oddział Regionalny w [...] z dnia 13 lipca 2004 r., przyznającej zainteresowanemu rentę z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (w części składkowej) na kolejny okres wraz z zawieszoną częścią uzupełniającą świadczenia. Jednocześnie w dniu 2 maja 2005 r. J. J. wystąpił do Prezesa KRUS o przyznanie prawa do wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w pełnej wysokości. Organ przyjął, że z powodu postępowania toczącego się przed sądem powszechnym, pismo skarżącego z dnia 2 maja 2005 r. nie mogło zostać rozpatrzone, co skutkowało zawieszeniem postępowania.