Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie sędzia NSA Janina Antosiewicz sędzia del. NSA Jerzy Solarski (spr.) Protokolant Urszula Radziuk po rozpoznaniu w dniu 30 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 19 stycznia 2010 r. sygn. akt II SAB/Ol 76/09 w sprawie ze skargi A. Z. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w B. w przedmiocie rozpoznania odwołania z dnia [...] marca 2008 roku od opinii służbowej postanawia: uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (zwany dalej WSA) wyrokiem z dnia 19 stycznia 2010 r., sygn. akt II SAB/Ol 76/09, oddalił skargę A. Z. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w B. polegającą na nierozpoznaniu odwołania z dnia [...] marca 2008 r. od opinii służbowej.
W uzasadnieniu przedstawiono następująca argumentację faktyczną i prawną: Kierownik Działu Ochrony Aresztu Śledczego w B., po uchyleniu opinii służbowej z dnia [...] października 2007 r., sporządził w dniu [...] lutego 2008 r. nową opinię służbową o podległym mu bezpośrednio funkcjonariuszu Służby Więziennej plutonowym A. Z. za okres od [...].11.2004 r. do dnia [...].10.2007 r. Od opinii tej A. Z. wniósł w dniu [...] marca 2008 r. odwołanie do Dyrektora Aresztu Śledczego w B. Organ ten pismem z dnia [...] marca 2008 r. przekazał odwołanie Dyrektorowi Okręgowemu Służby Więziennej w O. W raporcie z dnia [...] marca 2008 r. A. Z. złożył oświadczenie, że wycofuje odwołanie z dnia [...] marca 2008 r. od opinii służbowej z dnia [...] lutego 2008 r. Następnie pismem z dnia [...] sierpnia 2009 r. A. Z. poinformował Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O., że raport z dnia [...] marca 2008 r. o cofnięciu odwołania złożył pod wpływem błędu i cofa go. Pismem z dnia [...] września 2009 r. Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w O. przesłał pismo do Aresztu Śledczego w B., gdzie Dyrektor tej jednostki pismem z dnia [...] września 2009 r. poinformowało A. Z., że opinia służbowa z dnia [...] lutego 2008 r. na skutek cofnięcia odwołania przez opiniowanego, po upływie 14 dni od zapoznania się przez funkcjonariusza z jej treścią, z dniem [...] marca 2008 r. stała się prawomocna.
W skardze A. Z. zarzucił Dyrektorowi Aresztu Śledczego w B. bezczynność w wydaniu decyzji administracyjnej lub aktu o odmowie jej wydania "z wniesionego odwołania z dnia [...] marca 2008 r. od opinii służbowej z dnia [...] lutego 2008 r. wydanej przez Kierownika Działu Ochrony Aresztu Śledczego w B.".
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Aresztu Śledczego wyjaśnił, że jest ona bezzasadna, bowiem cofnięcie przez skarżącego odwołania spowodowało pozostawienie odwołania bez rozpoznania.
Opisanym na wstępie wyrokiem WSA oddalając skargę stwierdził, że organ nie pozostaje w bezczynności w rozpoznaniu odwołania A. Z. od opinii służbowej. Wprawdzie A. Z., jako funkcjonariusz Służby Więziennej, złożył odwołanie od opinii służbowej z dnia [...] lutego 2008 r. wydanej przez Kierownika Działu Ochrony Aresztu Śledczego w B. za okres służby od [...] listopada 2004 r. do [...] października 2007 r., to jednak odwołanie to zostało przez niego cofnięte raportem służbowym z dnia [...] marca 2008 r. Z tych względów pismem Dyrektora Aresztu Śledczego w B. z dnia [...] września 2009 r. skarżący został powiadomiony o pozostawieniu odwołania bez rozpoznania i o prawomocności opinii organu I instancji. Przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 listopada 1996 r. (Dz.U. Nr 138, poz. 643 ze zm.) w zasadzie w wyczerpujący sposób regulują sprawy składania odwołań od opinii służbowych. W sprawach tych nie można stosować regulacji dotyczących spraw osobowych w Służbie Więziennej, które odsyłają do k.p.a. (art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej, Dz.U. Nr 207, poz. 1761 ze zm.), gdyż przepis art. 31 ust. 2 ustawy o Służbie Więziennej nie zalicza spraw opiniowania służbowego do katalogu spraw osobowych. W tych okolicznościach przyjąć należy, że zawiadomienie o pozostawieniu odwołania bez rozpoznania nie naruszało żadnego przepisu prawa i kończyło postępowanie odwoławcze w sprawie opinii służbowej. Późniejsze "anulowanie" cofnięcia odwołania nie mogło odnieść skutku w postaci dalszego toku postępowania odwoławczego. Z tych względów WSA, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), orzekł o oddaleniu skargi.