Dnia 27 listopada 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 2 lipca 2018 r., sygn. akt II SA/Gl 261/18 odrzucającego skargę w sprawie ze skargi M.S. na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia [...] maja 2015 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania pojazdów postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 2 lipca 2018 r., sygn. akt II SA/Gl 261/18 odrzucił skargę M. S. na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia [...] maja 2015 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania pojazdów.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że pismem z dnia 20 litego 2018 r. M.S. wniosła skargę na uchwałę nr [...] Rady Miasta w B. z dnia [...] maja 2015 r. o strefie płatnego parkowania. Wymienionej uchwale zarzuciła naruszenie:
1) art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, polegające na nałożeniu w uchwale obowiązku podania danych osobowych w postaci numeru rejestracyjnego pojazdu w sytuacji gdy brak jest ustawowej podstawy przetwarzania tego rodzaju danych, a w szczególności gdy ustawa o drogach publicznych nie zwiera żadnego przepisu przyznającego uprawnienie lub nakładające obowiązek przetwarzania danych osobowych w postaci numeru rejestracyjnego parkującego pojazdu, a przetwarzanie tych danych nie jest niezbędne do zrealizowania uprawnienia wynikającego z art. 13b ust. 3 tej ustawy, a ponadto przetwarzanie tych danych osobowych nie jest niezbędne do wykonania zadania publicznego, natomiast uchwała, będąca aktem prawa miejscowego, nie może być sama w sobie podstawą prawną do przetwarzania danych osobowych;
2) naruszenie art. 47 i art. 61 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej polegające na naruszeniu prawa do prywatności poprzez zobowiązanie w uchwale będącej aktem prawa miejscowego, do podania danych osobowych w postaci numeru rejestracyjnego i robienia zdjęcia samochodu parkującego, podczas gdy zobowiązanie do ujawnienia takich informacji może wynikać tylko z ustawy oraz powinno być zgodne z zasadą proporcjonalności, wynikającą z art. 31 ust. 3 Konstytucji.
Następnie skarżąca przywołała treść art. 101 ustawy o samorządzie gminnym podnosząc, iż ma interes prawny w zaskarżeniu przedmiotowej uchwały, gdyż jest właścicielem pojazdu, który porusza się po mieście, w związku z tym, parkując w graniach strefy płatnego parkowania zmuszona jest do podwiania numeru rejestracyjnego pojazdu, stanowiącego daną osobową skarżącej.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta B.wniósł o jej odrzucenie ewentualnie o jej oddalenie.
Na rozprawie w dniu 15 czerwca 2018 r. pełnomocnik skarżącej podtrzymał skargę i zawartą w niej argumentację. Wobec niejasności skargi Sąd zobowiązał pełnomocnika do precyzyjnego wykazania naruszenia interesu prawnego skarżącej oraz zakresu zaskarżenia wskazanej uchwały.
W piśmie procesowym z dnia 19 czerwca 2018 r. pełnomocnik podniósł, iż skarżąca jest prezesem Stowarzyszenia [...] w B. i w ramach prowadzonej działalności porusza się samochodem stowarzyszenia [...] o numerze rejestracyjnym [...], będąc zmuszona zatrzymywać się w strefie płatnego parkowania, co wiąże się koniecznością podania numeru rejestracyjnego pojazdu, a dodatkowo inkasent wykonuje zdjęcie pojazdu. Skarżąca wskazała, że takie postępowanie wprowadzone zostało uchwałą Rady Miejskiej w B. Nr [...] z dnia [...] maja 2015 r. w zapisie jej § 4 ust. 2 oraz § 6 ust. 1 regulaminu poboru opłat w strefie płatnego parkowania na drogach publicznych miasta B., stanowiącego jej integralną część. Uchwałą z dnia [...] grudnia 2015 r. Nr [...] zostało zmienione brzmienie wymienionego powyżej § 4 ust. 2 regulaminu, a uchwałą z dnia [...] października 2016 r. Nr [...] wprowadzono nowe przepisy w postaci § 3¹ ust. 1 i § 3², a dodatkowo zapis § 4 ust. 2 otrzymał ponownie nowe brzmienie. W związku z powyższym skarżąca wniosła o stwierdzenie wydania wymienionych powyżej uchwał z naruszeniem prawa w opisanym zakresie podtrzymując zaprezentowaną w skardze argumentację.