Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 czerwca 2018 r. sygn. akt II SA/Kr 651/18 o odrzuceniu sprzeciwu S. M. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] kwietnia 2018 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z 25 czerwca 2018 r., II SA/Kr 651/18, odrzucił sprzeciw S. M. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...] kwietnia 2018 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że w orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowane jest jednolite stanowisko, że przepisy ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 1764 ze zm., dalej jako: "u.d.i.p.") stroną postępowania o udostępnienie informacji publicznej czynią jedynie wnioskującego o udzielenie informacji (por. postanowienie NSA z 30 sierpnia 2012 r., l OSK 1860/12, postanowienie NSA z 5 marca 2013 r., l OSK 298/13, postanowienie z 17 grudnia 2015 r., l OSK 3116/15). Analiza przepisów u.d.i.p. i przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego prowadzi do wniosku, że ustawa o dostępie do informacji publicznej stanowi w stosunku do k.p.a. lex specialis, regulującą w sposób kompleksowy kwestie związane z prawem dostępu do informacji publicznej. Zgodnie z dyrektywą wykładni, regulacja szczególna ma pierwszeństwo przed regulacją ogólną (lex specialis derogat legi generali). Wobec tego uregulowania u.d.i.p. decydują o trybie postępowania w tych sprawach, a przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego mogą znaleźć zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy przepisy u.d.i.p. tak stanowią (vide: wyrok NSA z 8 kwietnia 2015 r., l OSK 1919/14, wyrok NSA z 18 lutego 2015 r., l OSK 773/14, wyrok NSA z 3 października 2014 r., l OSK 431/14). Przepisy k.p.a., zgodnie z art. 16 ust. 2 u.d.i.p., stosuje się jedynie do decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenia postępowania administracyjnego o udostępnienie informacji publicznej w przypadku określonym w art. 14 ust. 2. Ustawa o dostępie do informacji publicznej wyłącza dopuszczalność stosowania art. 28 k.p.a., stanowiącego, że stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Nie można zatem uznać, aby ktokolwiek poza podmiotem składającym wniosek o udostępnienie informacji publicznej (w tym także pracownik, którego informacja ta pośrednio dotyczy) miał interes prawny uprawniający do złożenia skargi (sprzeciwu) na decyzję w przedmiocie informacji publicznej.