Skarga kasacyjna na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie wniosku o zawarcie umowy najmu zajmowanego lokalu mieszkalnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. K. i J. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 października 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 644/13 o odrzuceniu skargi B. K. i J. J. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] 2012 r. nr [...] w przedmiocie wniosku o zawarcie umowy najmu zajmowanego lokalu mieszkalnego postanawia oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 7 października 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 644/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę B. K.-J. i J. J. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] 2012 r. nr [...] w przedmiocie wniosku o zawarcie umowy najmu zajmowanego lokalu mieszkalnego.

Postanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Zarząd Dzielnicy [...] uchwałą z dnia [...] 2012 r. nr [...] (dalej uchwała z [...] 2012 r.) nie wyraził zgody B. K.-J. i J. J. (dalej skarżący) na zakwalifikowanie do umieszczenia na liście osób zakwalifikowanych do najmu zajmowanego lokalu. W uzasadnieniu organ wskazał, że skarżący wnieśli o zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w [...] po śmierci najemcy. Najemcą lokalu była osoba obca dla skarżących, która zmarła 1 marca 1993 r. Przedmiotowy lokal został samowolnie zajęty przez B. K. [...] 1993 r., a jej powództwo o wstąpienie w stosunek najmu oddalił wyrokiem z dnia 28 stycznia 1994 r., sygn. akt I C 167/93 Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi.

W ocenie organu, skarżący nie spełnili kryteriów wskazanych w § 31 uchwały Rady m[...] z dnia [...] 2009 r. nr [...] w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego [...], przesłanek z art. 691 Kodeksu cywilnego, ani z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego [j.t. Dz. U. z 2005 r., nr 31, poz. 266 ze zm., dalej uol].

Na uchwałę z [...] 2012 r. skarżący wywiedli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której zarzucili naruszenie art. 30 ust. 1 uol.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa) postanowieniem z 7 października 2013 r., II SA/Wa 644/13, odrzucił niniejszą skargę.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że w kwestii zaskarżania uchwał zarządu dzielnicy, rozpatrującego wnioski o uregulowanie najmu na podstawie § 31 uchwały Rady m.st. Warszawy z dnia 9 lipca 2009 r. nr LVIII/1751/2009 (Dz. Urz. Woj. Maz. nr 132, poz. 3937 ze zm.), wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny, m.in. w postanowieniu z: 31.1.2013 r., I OSK 2137/12; 25.7.2013 r., I OSK 578/13 (cbosa), wskazując, m.in. że powyższe uregulowanie nie odnosi się do zakwalifikowania bądź odmowy zakwalifikowania do zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego, a dopuszcza jedynie możliwość uregulowania statusu prawnego osoby, która faktycznie korzystała z danego lokalu mieszkalnego do czasu jego opuszczenia albo chwili śmierci najemcy przez ewentualne zawarcie z tą osobą umowy najmu. Sąd podkreślił, że w konstrukcji tej nie ma jakichkolwiek elementów sprawy administracyjnej. Relacja między dysponentem lokalu a osobą, która występuje o zawarcie z nią umowy najmu tego lokalu po jego opuszczeniu albo po śmierci jego dotychczasowego najemcy, ma cechy cywilnoprawnego stosunku oferty, której przyjęcie przez dysponenta lokalu prowadzi bezpośrednio do zawarcia umowy najmu. Chodzi wyłącznie o wyrażenie przez dysponenta lokalu woli zawarcia umowy najmu. To, że uchwała wymienia osoby, z którymi może być zawarta umowa najmu lokalu, nie może być rozumiane jako określenie przesłanek, z zaistnieniem których powstaje po stronie tych osób prawo podmiotowe, dające podstawę do domagania się od dysponenta, będącego organem władzy publicznej, zawarcia umowy najmu tego lokalu, a po stronie organu obowiązek zawarcia umowy. Określenie kręgu osób, z którymi może być zawarta umowa najmu po opuszczeniu lokalu albo po śmierci jego dotychczasowego najemcy jest związane z odrębnym trybem najmu takich lokali w stosunku do ogólnych zasad. Regulacja zawarta w § 31 ust. 1 pkt 2-4 uchwały nie stanowi dla lokatora podstawy do żądania objęcia kontrolą sądu administracyjnego oświadczenia woli składanego w imieniu dzielnicy [...], wyrażonego w stosownej uchwale jej zarządu. Uchwała zarządu bowiem nie ma charakteru uchwały z zakresu administracji publicznej, w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), a zatem nie mieści się w katalogu spraw podlegających kognicji sądu administracyjnego, wymienionych w art. 3 § 2 ppsa. Tego rodzaju uchwała zawiera jedynie stanowisko władz dzielnicy, będące odpowiedzią na propozycję (ofertę) lokatora konkretnego lokalu, dotyczącą zawarcia z nim umowy ściśle określonego, zindywidualizowanego lokalu. W przypadku niewyrażenia zgody przez zarząd dzielnicy na złożoną mu propozycję, lokator może ubiegać się o pomoc gminy w zaspokojeniu jego potrzeb mieszkaniowych na zasadach ogólnych i w tym przypadku przepisy prawa zapewniają mu możliwość domagania się skontrolowania przez sąd administracyjny podjętej przez zarząd dzielnicy uchwały w sprawie zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu z mieszkaniowego zasobu gminy.

Strona 1/3