Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Andrzej Jurkiewicz Sędziowie NSA Irena Kamińska (spr.) Joanna Runge-Lissowska Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 listopada 2005r. sygn. akt I SA/Wa 1502/04 w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. przyznaje adw. K. D. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - kwotę 180 złotych (sto osiemdziesiąt złotych) oraz 39,60 złotych (trzydzieści dziewięć złotych 60/100) jako podatek od towarów i usług, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Wyrokiem z dnia 22 listopada 2005 roku, sygn. akt I SA/Wa 1502/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. K. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego. Decyzją tą Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej - na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) oraz art. 18 ust. 5 i art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r., Nr 116, poz. 1203), po rozpatrzeniu odwołania W. K. od decyzji Dyrektora Oddziału Terenowego Nr 1 Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...] Nr [...] z [...] w sprawie nienabycia przez W. K. uprawnień do kwatery uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie I instancji.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wyjaśnił, iż ostateczną decyzją z dnia 14 maja 2004 roku nr [...] Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...], działając z urzędu, stwierdził nieważność decyzji z 5 grudnia 1997 roku nr [...] Dyrektora Oddziału Terenowego Nr 1 Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...]. Dzięki instytucji stwierdzenia nieważności umożliwiono wycofanie z obrotu prawnego decyzji administracyjnych dotkniętych najcięższymi wadami ze skutkiem ex tunc, a więc od chwili wydania decyzji. W związku z powyższym wspomniana wyżej decyzja administracyjna, wydana w trybie nadzorczym, spowodowała właśnie taki skutek eliminując z obrotu prawnego ze skutkiem ex tunc, decyzję stwierdzającą nabycie przez skarżącą uprawnień do osobnej kwatery stałej na czas nieokreślony. Pozostawał więc do rozpatrzenia wniosek skarżącej z dnia 21 kwietnia 2004 roku o wydanie decyzji o zachowaniu uprawnień do osobnej kwatery.
Jednocześnie Sąd I instancji stwierdził, iż dniem 1 lipca 2004 roku, ustawa z 16 kwietnia 2004 roku o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r., Nr 116, poz. 1203 z późn. zm.) dokonała zmiany przepisów ustawy z 22 czerwca 1995 roku o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, w tym także zasadniczej zmianie uległ przepis art. 23 w/w ustawy. Jednocześnie przepis art. 19 ust. 1 ustawy z 16 kwietnia 2004 roku o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych oraz niektórych innych ustaw wprowadził zasadę, iż do spraw wszczętych i niezakończonych ostateczną decyzją stosuje się przepisy ustawy z 22 czerwca 1995 roku o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP w brzmieniu nadanym ustawą z 16 kwietnia 2004 roku. Tym samym w dacie rozstrzygania sprawy przez organ odwoławczy nastąpiła zmiana stanu prawnego, którą organ administracji publicznej miał obowiązek uwzględnić z urzędu.
Jak podkreślił Sąd I instancji, poza sporem pozostaje okoliczność, że w wyniku zmiany przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 1995 roku o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, w ustawie brak jest przepisów zezwalających na rozstrzyganie w formie decyzji administracyjnej o zachowaniu uprawnień do osobnej kwatery stałej. Oznacza to, iż postępowanie w takiej sprawie należy uznać za bezprzedmiotowe. Zasadnie więc - w ocenie Sądu I instancji, Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej uchylił decyzję organu I instancji i umorzył postępowanie w I instancji. Brak jest tym samym uzasadnionych podstaw do przyjęcia, że organ administracji publicznej swym rozstrzygnięciem naruszył obowiązujące przepisy prawa.