Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.K. od postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 958/12 o odrzuceniu skargi J.K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: 1. odrzucić skargę kasacyjną; 2. zwrócić skarżącej - ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - uiszczony wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 (słownie: sto) złotych.
Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 958/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi P.M.i J.K.o na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 marca 2012 r. nr GZsp-057-624-312/11 w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji, odrzucił skargę J.K..
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia 26 marca 2012 r. nr [...]Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi uchylił decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 12 kwietnia 2002 r. nr [...]stwierdzającą nieważność decyzji Naczelnika Miasta i Gminy w Dębnie z dnia 8 maja 1975 o przejęciu na własność Państwa gospodarstwa rolnego z zabudowaniami, położonego we wsi [...], w części dotyczącej przejęcia na własność Państwa działki siedliskowej o powierzchni 0,14 ha w udziale do ½ części.
Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 8 maja 1975 r. zostało wszczęte z wniosku H.M. i P.M. z dnia 24 marca 2000 r. H.M. zmarła dnia 22 lipca 2010 r. Skargę na decyzję z dnia 26 marca 2012 r. wnieśli J.K. - córka H.M. i P.M.. Wraz ze skargą nadesłana została umowa darowizny oraz oświadczenie o ustanowieniu służebności mieszkania zawarta pomiędzy H.M. i J.K. sporządzona w formie aktu notarialnego Repertorium "A" Nr: 904/2010 z dnia 2 marca 2010 r. § 3 aktu stanowi, że H.M. daruje swojej córce J. K. działki gruntu nr ewid. 512 i 513 położone we wsi [...], gmina Dębno.
Skarżąca została wezwana do wykazania w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi jej interesu prawnego do zaskarżenia decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 marca 2012 r., np. poprzez nadesłanie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub aktu poświadczenia dziedziczenia po zmarłej, z których będzie wynikało, że spadkobiercą H.M. jest J.K.. W odpowiedzi na wezwanie, doręczone w dniu 16 lipca 2012 r., skarżąca poinformowała, że J.K. oraz P.M. są spadkobiercami ustawowymi H.M., jednak nie dysponuje dokumentami, które by to potwierdziły. Jednocześnie J.K. wywodzi swój interes prawny w sprawie z umowy darowizny z dnia 2 marca 2010 r.
Uzasadniając powyższe orzeczenie Sąd I instancji wskazał, iż w świetle regulacji art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej P.p.s.a.), uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym, jak również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
Skarżący, o którym mowa w pierwszym zdaniu art. 50 § 1 P.p.s.a., musi mieć w złożeniu skargi interes prawny rozumiany jako istnienie związku między sferą jego indywidualnych praw i obowiązków, a zaskarżonym aktem lub czynnością. Skarga może bowiem dotyczyć tylko jego "własnej sprawy administracyjnej", rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwość konkretyzacji uprawnień i obowiązków stron stosunku administracyjnego, którymi są organ administracji publicznej i indywidualny podmiot nie podporządkowany organizacyjnie temu organowi (por. postanowienie NSA z 27 stycznia 2011 r., sygn. akt II FSK 2500/10, LEX nr 742360). W związku z powyższym, legitymacja skargowa podmiotu wnoszącego skargę we własnym interesie prawnym musi zawierać w sobie dwa elementy. Po pierwsze, skarżący musi mieć interes prawny w przeprowadzeniu sądowej kontroli zgodności z prawem aktu lub czynności, oparty na normach administracyjnego prawa materialnego lub procesowego, kształtujących istotę sprawy administracyjnej, w której skarga jest wnoszona i które pozwolą sądowi ocenić, czy skarga została wniesiona we własnej sprawie. Po drugie, skarżący musi mieć interes prawny w doprowadzeniu zaskarżonego aktu lub czynności do stanu zgodnego z prawem (por: T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. LexisNexis Warszawa 2005 r., str. 212 i nast.).