Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. F., A. F., R. F., R. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 2157/06 umarzające postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie ze skargi A. F. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2005 r., [...] w przedmiocie nałożenia kary za naruszenie przepisów o transporcie drogowym i czasie pracy kierowców postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2006 r., VI SA/Wa 2157/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie ze skargi A. F. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2005 r., (...) w przedmiocie nałożenia kary za naruszenie przepisów o transporcie drogowym i czasie pracy kierowców.
W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, iż zgodnie z art. 161 par. 1 pkt 2 w zw. z art. 161 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania. Podano, iż w prawie administracyjnym mogą występować sytuacje, w których określone prawa i obowiązki wynikające z decyzji administracyjnej mogą wiązać się ze sferą prawną innego podmiotu. Wówczas Sąd musi ocenić, czy w przypadku śmierci skarżącego, będącego adresatem zaskarżonego aktu lub czynności, wynik toczącego się postępowania dotyczy interesu prawnego osób zgłaszających swój udział w miejsce spadkodawcy. Wskazano, iż w niniejszej sprawie wobec śmierci skarżącego oraz pojawienia się w jego miejsce następców prawnych pojawiła się konieczność ustalenia przez Sąd czy wynik postępowania sądowoadministracyjnego wszczętego skargą A. F. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2005 r. dotyczyć będzie interesu prawnego osób zgłaszających swój udział w miejsce spadkodawcy. W tym celu należało ustalić, czy kara pieniężna będąca przedmiotem niniejszego postępowania, wymierzona przez organ administracji publicznej w drodze decyzji administracyjnej, wchodzi do spadku i podlega dziedziczeniu w świetle obowiązujących przepisów Kodeksu cywilnego. Jak przyjęto w orzecznictwie, dziedziczeniu podlegają prawa i obowiązki wynikające ze stosunków cywilnoprawnych. Przyjąć zatem należy, iż nie wchodzą w skład spadku prawa i obowiązki wynikające ze stosunków m. in. administracyjnoprawnych. Kara pieniężna będąca przedmiotem toczącego się postępowania, wymierzona przez organ administracji publicznej w drodze decyzji administracyjnej nie będzie wchodziła do spadku. Nie nosi ona bowiem znamion należności cywilnoprawnej - uchwała SN z dnia 24 czerwca 1992 r., III CZP 70/92 - OSP 1993 z. 3 poz. 56. Uznano zatem, iż wynik postępowania sądowoadministracyjnego wszczętego ze skargi A. F. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2005 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej dotyczy interesu prawnego osób, które nabyły po nim spadek. W ocenie Sądu powstały po stronie skarżącego A. F., na mocy zaskarżonej decyzji obowiązek uiszczenia kary pieniężnej wynika z władczego, jednostronnego rozstrzygnięcia organu administracji publicznej, co świadczy o jego charakterze administracyjnoprawnym a jako taki nie podlega dziedziczeniu. Również kara pieniężna, mająca swoje źródło w decyzji administracyjnej nie podlega dziedziczeniu i w związku z tym nie można uznać, iż spadkobiercy A. F. mają interes prawny we wstąpieniu do niniejszego postępowania.