Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, po rozpoznaniu w dniu 23 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. R. W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 2680/11 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi J. R. W. na decyzję Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] września 2011 r., znak [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na ustawienie samojezdnego dźwigu budowlanego postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 28 czerwca 2012 r., VII SA/Wa 2680/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę J. R. W. na decyzję Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z [...] września 2011 r., znak [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na ustawienie samojezdnego dźwigu budowlanego.
W uzasadnieniu, Sąd pierwszej instancji podniósł, że skarżący nie posiada indywidualnego interesu prawnego, o którym mowa w art. 50 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - zwanej dalej p.p.s.a., nie jest również podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi na podstawie przepisu szczególnego. W piśmie inicjującym postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie "Zgłoszenie przeszkody lotniczej - dźwig w M. gm. L." skarżący wyraźnie wskazał, że działa jako pełnomocnik właściciela terenu. Z dołączonego do pisma pełnomocnictwa udzielonego przez właścicielkę terenu K. W. wynika, że pełnomocnictwo obejmuje reprezentację przed wszelkimi organami administracji samorządowej i państwowej. Wynikiem rozpoznania złożonego zgłoszenia było wydanie przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego decyzji, która nie była kierowana do skarżącego. Postępowanie odwoławcze również zostało zainicjowane przez J. R. W. działającego z upoważnienia właścicielki gruntu. W rezultacie należy uznać, że skarżący w postępowaniu administracyjnym działał jako pełnomocnik i reprezentował interesy K. W. W związku z tym nie mógł złożyć skargi we własnym imieniu. Mimo to konsekwentnie twierdził, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym nie działa jako pełnomocnik K. W.
Z uwagi więc na brak jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że interes prawny skarżącego wynika z przepisów prawa materialnego, a ponadto żaden przepis ustawy szczególnej nie przyznaje J. R. W. uprawnienia do wniesienia skargi, w stosunku do decyzji Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego Sąd uznał, że skarżący nie zalicza się do żadnej kategorii podmiotów wyliczonych w art. 50 § 1 i § 2 ustawy p.p.s.a., co uzasadniało odrzucenie skargi z tej przyczyny.
W skardze kasacyjnej zarzucono Sądowi I instancji naruszenie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy poprzez uznanie, że skarga w przedmiotowej sprawie nie została wniesiona przez stronę postępowania.
Wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu podkreślono, że skarżący posiada interes prawny ponieważ:
- na skutek zawiadomień przez [...] Port Lotniczy im. [...] sp. z o.o. Prokuratura Rejonowa [...] prowadzi dochodzenia w sprawie sprowadzenia w B. i M. od 20 czerwca 2011 r. do 5 lipca 2011 r. bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy w ruchu powietrznym poprzez wzniesienie przeszkody lotniczej wbrew przepisom prawa lotniczego (sygn. sprawy [...]) oraz w sprawie wzniesienia przeszkody lotniczej od 1 czerwca 2011 r. do 4 lipca 2011 r. poprzez usytuowanie a następnie wysunięcie ramienia dźwigu samojezdnego użytkowanego na budowie inwestycji Centrum Logistycznego [...] w Miejscowości M., niezgłoszenie wymienionej przeszkody do właściwych organów oraz nieoznakowanie przeszkody lotniczej zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami (sygn. sprawy [...]). W tych sprawach istotne dla oceny działań i braku działań J. R. W. jest m.in. ustalenie, czy Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego mógł wydawać decyzje w sprawie pracy dźwigów samojezdnych, w jakim trybie oraz czy zgłoszenie przeszkody lotniczej jest wnioskiem o uzgodnienie lokalizacji maszyny budowlanej. Od rozstrzygnięcia tych zagadnień może zależeć m.in. czy skarżącemu zostaną postawione ewentualne zarzuty.