Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Sekcji Krajowej NSZZ "Solidarność" Pracowników Skarbowych w Warszawie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SAB/Rz 7/14 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi Sekcji Krajowej NSZZ "Solidarność" Pracowników Skarbowych w Warszawie na bezczynność Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Rzeszowie w sprawie udzielenia informacji publicznej postanawia: 1. odrzucić skargę kasacyjną; 2. zwrócić Sekcji Krajowej NSZZ "Solidarność" Pracowników Skarbowych w Warszawie z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z 8 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SAB/Rz 7/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę Sekcji Krajowej NSZZ "Solidarność" Pracowników Skarbowych w Warszawie na bezczynność Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Rzeszowie w sprawie udzielenia informacji publicznej.
W uzasadnieniu, Sąd I instancji wskazał, że skarżąca nie ma zdolności sądowej w rozumieniu art. 25 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a. Sąd wskazał, że skarżąca nie może być uznana za podmiot w postępowaniu sądowoadministracyjnym na podstawie § 4 art. 25 p.p.s.a. Z uwagi na brak przepisów prawa, które dopuszczałyby możliwość nałożenia na skarżącą obowiązków bądź przyznania uprawnień, czy też skierowania do niej nakazów czy zakazów, albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa, brak jest możliwości przypisania jej podmiotowości na podstawie § 3 art. 25 p.p.s.a.
Brak osobowości prawnej i umocowania do samodzielnego występowania w obrocie prawnym skutkuje uznaniem, że skarżąca nie ma zdolności sądowej, a więc nie może być stroną w postępowaniu sądowoadministracyjnym, w tym także nie może wnieść skargi do sądu. Brak zdolności sądowej skarżącej skutkuje odrzuceniem jej skargi w oparciu o art. 58 § 1 pkt 5 p.p.s.a.
W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie przepisów postępowania, to jest:
1. art. 25 § 3 p.p.s.a. polegające na uznaniu, że strona skarżąca nie ma zdolności sądowej,
2. art. 141 § 4 p.p.s.a. polegające na niedostatecznym wyjaśnieniu na gruncie art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, dlaczego strona skarżąca nie może być podmiotem wnioskującym o informację publiczną, przy czym w żadnym zakresie Sekcja Krakowa NSZZ "Solidarność" Pracowników Skarbowych w Warszawie nie występowała w sprawie anonimowo.
W skardze kasacyjnej zarzucono również naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest:
1. art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez uznanie, że brak identyfikacji podmiotu wnioskującego przesądza o tym, że nie może on żądać udzielenia informacji publicznej,
2. art. 10 ust. 2 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez bezpodstawne uznanie, że wniosek o udostępnienie informacji publicznej musi zawierać szczegółowe dane identyfikujące wnioskodawcę,
3. art. 45 ust. 1 Konstytucji RP w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez uznanie, że nie ma możliwości ochrony sądowej prawa do informacji publicznej strony skarżącej.