Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2017 r., sygn. akt II SAB/Wa 659/16 oddalającego skargę K. L. na bezczynność Szefa Inspektoratu Uzbrojenia w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 10 maja 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia: umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 stycznia 2017 r., sygn. akt II SAB/Wa 659/16, oddalił skargę K. L. na bezczynność Szefa Inspektoratu Uzbrojenia w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 10 maja 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej.
Od powyższego wyroku skarżący wniósł skargę kasacyjną.
Pismem z dnia 12 marca 2019 r. Szef Inspektoratu Uzbrojenia poinformował Naczelny Sąd Administracyjny, że otrzymał informację o śmierci K. L. oraz kopię skróconego aktu zgonu od synowej zmarłego - I. L. Do w/w pisma załączono odpis skróconego aktu zgonu K. L., z którego wynika, że K. M. L. zmarł w dniu 21 czerwca 2017 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 2 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 - dalej "p.p.s.a."), Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania.
W niniejszej sprawie przedmiotem postępowania była skarga K. L. na bezczynność Szefa Inspektoratu Uzbrojenia w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 10 maja 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej. Jak wynika z informacji uzyskanej przez Naczelny Sąd Administracyjny skarżący zmarł.
Należy wskazać, że sprawy z zakresu dostępu do informacji publicznej rozpatrywane w związku z wnioskiem konkretnego podmiotu odnoszą się do zindywidualizowanego roszczenia tego podmiotu a nie do praw i obowiązków innych osób, którym również przysługuje publiczne prawo podmiotowe dostępu do informacji publicznej. Publiczne prawo podmiotowe dostępu do informacji publicznej nie podlega dziedziczeniu ani zbyciu i nie przechodzi na następców prawnych zmarłego. Wynika to z samej istoty publicznego prawa podmiotowego. To samo dotyczy bezczynności w rozpoznaniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej.
Uznać zatem należy, że sprawa z zakresu dostępu do informacji publicznej należy do katalogu spraw określonych w art. 124 § 3 p.p.s.a., uniemożliwiających zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego. W takiej sytuacji postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym należało umorzyć.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 2 w związku z art. 193 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.