Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o zawieszenie postępowania w sprawie ze skargi kasacyjnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 marca 2013 r. sygn. akt II SAB/Wa 503/12 w sprawie ze skargi D. P. na bezczynność Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej postanawia: oddalić wniosek.
Wnioskiem z dnia 4 listopada 2013 r. pełnomocnik Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego wystąpił z wnioskiem o zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w związku z art. 192 p.p.s.a., przyjmując, że rozpoznanie niniejszej sprawy zależy od wyniku postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym zainicjowanego wnioskiem Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 4 listopada 2013 r. o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją RP szczegółowo określonych uregulowań w postaci przepisów ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2002 r., Nr 101, poz. Poz. 926 z późn. zm.)’ ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.), ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Do wniosku załączono kserokopię wniosku złożonego w Trybunale Konstytucyjnym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Zawieszenie postępowania z przyczyn enumeratywnie wymienionych w art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. ma charakter fakultatywny i zależy od uznania sądu, zatem rozstrzygnięcie tego zagadnienia musi być istotne z punktu widzenia realizacji celu postępowania sądowoadministracynego oraz powinno mieć bezpośredni wpływ na wynik tego postępowania. W judykaturze (por. uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2008 r., II FPS 4/08, ONSAiWSA z 2009 r., nr 4, poz. 62) podkreśla się, że przepis ten ma zastosowanie wówczas, gdy sąd orzekający nie jest władny samodzielnie rozstrzygnąć zagadnienia, jakie wyłoniło się lub powstało w toku postępowania sądowego.
Zawieszenie postępowania powinno być uzasadnione również celowością, sprawiedliwością jak i ekonomiką procesową. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego rozstrzygając o zawieszeniu postępowania sąd powinien ocenić wszelkie przesłanki w kontekście konieczności rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, co ma niebagatelne znaczenie w świetle art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz zasady szybkości postępowania sądowoadministracyjnego (art. 7 p.p.s.a.).
W tym miejscu podkreślić należy, że fakultatywny charakter przesłanek do zawieszenia postępowania sformułowanych w art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. uzasadnia stwierdzenie, że zawisłość przed Trybunałem Konstytucyjnym sprawy w przedmiocie zgodności aktu prawnego (aktów prawnych) z Konstytucją RP, na skutek wątpliwości powziętych w innej sprawie sądowoadministracyjnej, czy też na skutek wątpliwości powziętych przez skarżącego kasacyjnie, nie zobowiązuje Sądu orzekającego w sprawie, do uwzględnienia wniosku o zawieszenie postępowania do czasu wydania wyroku przez Trybunał Konstytucyjny, jeżeli Sąd ten nie podziela wątpliwości co do konstytucyjności aktu prawnego. Ponadto należy wskazać, iż wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 4 listopada 2013 r. nie został jeszcze zarejestrowany w Trybunale Konstytucyjnym.
Z powyższych względów, zawieszenie postępowania w sprawie sąd uznał za niecelowe na obecnym etapie postępowania.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sad Administracyjny na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w związku z art. 193 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji postanowienia.