7 grudnia 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia NSA Jolanta Sikorska Protokolant: starszy inspektor sądowy Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2016 r., sygn. akt I OSK 3271/14 oddalającym skargę kasacyjną Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2014 r. sygn. akt II SAB/Wa 233/14 w sprawie ze skargi Fundacji P. na bezczynność Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 27 stycznia 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Wyrokiem z dnia 30 czerwca 2016 r. sygn. akt I OSK 3271/14 Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2014 r. sygn. akt II SAB/Wa 233/14 - którym to zobowiązał Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego do rozpatrzenia wniosku Fundacji P. z dnia 27 stycznia 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy oraz stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa - oddalił skargę kasacyjną.
Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego dnia 5 lipca 2016 r. wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia z dnia 30 czerwca 2016 r. sygn. akt I OSK 3271/14 z powodu nieważności tego postępowania. Jako podstawę podał art. 271 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., dalej p.p.s.a.).
W uzasadnieniu skargi o wznowienie wskazano, że zbieranie i przetwarzanie danych telekomunikacyjnych, współpraca z osobowymi źródłami informacji, kontrola operacyjna, zakup kontrolowany, kontrolowane przyjęcie lub wręczenie korzyści majątkowej, są to najbardziej złożone czynności operacyjne określone ustawowo, co wynika z art. 31 ust. 4 pkt. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz o służbie wywiadu wojskowego ( DZ. U. z 2014 r. poz. 235 z późn. zm.). Podniesiono, że wprawdzie pojęcie czynności operacyjno-rozpoznawczych w tym gromadzenia danych telekomunikacyjnych nie zostało dotąd zdefiniowane, to mają one na celu tajne uzyskiwanie informacji istotnych dla realizacji zadań państwowych związanych z bezpieczeństwem i porządkiem publicznym, spełniając funkcję informacyjną, profilaktyczną i dowodową. Czynności operacyjno-rozpoznawcze są samodzielną, różną od czynności dochodzeniowo-śledczych formą aktywności służb policyjnych, wywiadowczych i kontrwywiadowczych. Mając na względzie niejawny charakter czynności operacyjno-rozpoznawczych, w tym gromadzenia danych telekomunikacyjnych, które są przedmiotem wniosku o udostępnienie informacji, w sprawie ze skargi kasacyjnej Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego o sygn. akt I OSK 3271/14, na rozprawie sądowej w dniu 30 czerwca 2016 r. pełnomocnik skarżącego wystąpiła z wnioskiem o odbycie tej rozprawy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym przy drzwiach zamkniętych z uwagi na możliwość ujawnienia informacji niejawnych.
Sąd oddalił wniosek o rozpoznanie sprawy przy drzwiach zamkniętych, nakazując aby uważać i nie wypowiadać treści niejawnych. Zdaniem Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego, wobec negatywnego w tym przedmiocie stanowiska Sądu, pełnomocnik była zmuszona opuścić salę rozpraw, ponieważ zgromadzeni liczni młodzi ludzie nie posiadali poświadczenia bezpieczeństwa a ujawnienie w ich obecności treści niejawnych narażało ją na odpowiedzialność karną w rozumieniu art. 265 Kodeksu karnego i cofnięcie jej poświadczenia bezpieczeństwa. Zgodnie z art. 4 i 8 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 z późn. zm.) informacje niejawne mogą być udostępniane wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służby na zajmowanym stanowisku albo wykonywania czynności zleconych. Informacje niejawne muszą być przetwarzane w warunkach uniemożliwiających ich nieuprawnione ujawnienie, jak również muszą być odpowiednio chronione, z zastosowaniem środków bezpieczeństwa określonych w ustawie.