Skarga kasacyjna na decyzję Kuratora Oświaty w K. w przedmiocie nauczyciele
Tezy

W zakresie, w jakim organ jednostki samorządu terytorialnego wykonuje funkcję organu administracji publicznej, nie jest on /ani też żaden z pozostałych organów danej jednostki/ uprawniony do reprezentowania jej interesu prawnego, rozumianego jako interes osoby prawnej.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 czerwca 2006 r., sygn. akt IV SA/Gl 465/06 odrzucające skargę Prezydenta Miasta G. na decyzję Kuratora Oświaty w K. z dnia 7 marca 2006 r., (...) w przedmiocie nauczyciele - nadanie stopnia awansu zawodowego nauczyciela mianowanego postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6190 Służba Cywilna, pracownicy mianowani, nauczyciele
Inne orzeczenia z hasłem:
Samorząd terytorialny
Stopnie i tytuły naukowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Kurator Oświaty
Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2006 r., IV SA/Gl 465/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę Prezydenta Miasta G. na decyzję Kuratora Oświaty w K. z dnia 7 marca 2006 r., (...) w przedmiocie nauczyciele - nadanie stopnia awansu zawodowego nauczyciela mianowanego.

W uzasadnieniu Sąd podał, iż zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ uprawnienie do wniesienia skargi przysługuje każdemu kto ma w tym interes prawny, a ponadto prokuratorowi, Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz organizacji społecznej w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym /par. 1/. Uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi /par. 2/. Stwierdzono wobec powyższego, iż stroną w postępowaniu sądowoadministracyjnym nie może być organ, który w rozpatrywanej przez Sąd sprawie był powołany do wydania aktu administracyjnego. Jak wynika bowiem z utrwalonego orzecznictwa sądowego niedopuszczalna jest sytuacja, w której organ w zakresie jednej sprawy wyposażony jest w dwojakiego rodzaju uprawnienia tj. z jednej strony uprawnienia władcze w zakresie rozstrzygnięcia a z drugiej - uprawnienia strony, która kwestionuje poprzez skargę takie rozstrzygnięcie. Sąd wskazał, iż powyższe znajduje odzwierciedlenie w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 października 2000 r. II SA/Gd 2159/00 - Lex nr 46440 a także uchwale Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 1993 r., III AZP 8/93 - OSNPC 1994 nr 1 poz. 3/.

W skardze kasacyjnej na to postanowienie pełnomocnik skarżącego wniósł o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa radcowskiego według norm przepisanych. Zarzucił wskazanemu naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 31 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ oraz niezastosowanie art. 5 ust. 2 pkt 1 i 7 oraz art. 5a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 2004 nr 256 poz. 2572/ i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych /Dz.U. 2005 nr 249 poz. 2104/ a także naruszenie prawa procesowego mającego istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 50 par. 1 p.p.s.a., poprzez uznanie że wnoszącym skargę jest Prezydent Miasta G. działający w charakterze organu pierwszej instancji. Podano, iż z uwagi na oznaczenie w treści skargi jako skarżącego Prezydenta Miasta G. i mogące w związku z tym powstać wątpliwości interpretacyjne co do podmiotu wnoszącego skargę, w terminie do złożenia skargi, skarżący skierował pismo wyjaśniające podmiot skarżący, w którym wskazał, iż Prezydent Miasta G. reprezentuje w sprawie Gminę G. Jako dowód powyższego pełnomocnik wskazał pismo z dnia 6 kwietnia 2006 r. oraz dowód nadania pisma na adres Kuratora Oświaty w K. Przywołane pismo, jak podniesiono, wyraźnie wskazuje, iż skarżącym jest Gmina G. a Prezydent Miasta G. nie działa jako organ postępowania administracyjnego a jako reprezentant Gminy G. będącej stroną postępowania administracyjnego.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6190 Służba Cywilna, pracownicy mianowani, nauczyciele
Inne orzeczenia z hasłem:
Samorząd terytorialny
Stopnie i tytuły naukowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Kurator Oświaty