Skarga kasacyjna na bezczynność Starosty Powiatu M. w przedmiocie umorzenia pożyczki
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech Sędziowie NSA Izabella Kulig - Maciszewska Henryk Ożóg (spr.) Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. Ł. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2007 r. sygn. akt II SAB/Wa 6/07 w sprawie ze skargi G. Ł. na bezczynność Starosty Powiatu M. w przedmiocie umorzenia pożyczki postanawia: 1. oddalić skargę kasacyjną; 2. przyznać adwokatowi J. O. - R. od Skarbu Państwa wynagrodzenie w kwocie 180 (sto osiemdziesiąt) złotych, oraz należny podatek od towarów i usług - tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Uzasadnienie strona 1/4

Postanowieniem z dnia 3 lipca 2007r., II SAB/Wa 6/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę G. Ł. na bezczynność Starosty M. w przedmiocie umorzenia pożyczki.

W rozpatrywanej sprawie G. Ł. przedmiotem skargi uczynił bezczynność Starosty M. polegającą na niewydaniu decyzji w sprawie odroczenia terminu spłaty pożyczki udzielonej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.s.a. sądy administracyjne rozpatrują skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1- 4 tego przepisu, tj. takich, które mogą się zakończyć wydaniem decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie lub też wydaniem innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Natomiast stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 1 cytowanej ustawy, sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.), dalej: ustawa, przewidziano udzielanie przez organy administracji publicznej, na podstawie umowy, pomocy w związku z aktywizacją zawodową niepełnosprawnych. Przepis art. 12 tej ustawy stanowi, że starosta udziela osobie niepełnosprawnej ze środków Funduszu pożyczki na rozpoczęcie działalności gospodarczej lub rolniczej. W przypadku uzasadnionym trudną sytuacją materialną lub losową dłużnika starosta, na wniosek tego dłużnika, może odroczyć termin spłaty pożyczki, rozłożyć jej spłatę na raty lub umorzyć spłatę w części albo w całości, jeżeli pożyczka stała się wymagalna (art. 12 ust. 5).

Nie budzi wątpliwości, że pożyczka przewidziana w art. 12 ustawy o rehabilitacji zawodowej, zawierana w formie umowy, została oparta na konstrukcji umowy pożyczki, uregulowanej w przepisach art. 720-724 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeks cywilny. To stwierdzenie znajduje oparcie w treści rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania, oprocentowania, spłaty, rozkładania na raty i umarzania pożyczek dla osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 67 poz. 439 ze. zm.), które podkreśla umowny, konsensualny charakter udzielonych pożyczek oraz urzeczywistnia zasadę równości stron. Nie może być również wątpliwości co do cywilnoprawnego charakteru pożyczki zawartej w dniu [...] lipca 2002 r. przez strony rozpoznawanej sprawy. Tak więc stosunek prawny zawiązany na podstawie umowy pożyczki, zawartej między Starostą M. a G. Ł. jest stosunkiem cywilnoprawnym, co oznacza, że sprawy powstałe na tle tego rodzaju stosunku są sprawami cywilnymi, należącymi - w myśl art. 2 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego - do właściwości sądów powszechnych.

W rozpoznawanej sprawie skarżący domaga się wydania decyzji administracyjnej w sprawie, która nie może być załatwiona w takiej formie. Wprawdzie art. 66 ustawy stanowi, iż w sprawach nienormowanych przepisami ustawy stosuje się m.in. Kodeks postępowania administracyjnego, jednak zawarte w tym przepisie odesłanie do kpa znajduje się obok odesłania do innych ustaw, w tym także do Kodeksu cywilnego. Oznacza to, że w sprawach cywilnych zastosowanie będą miały przepisy Kodeksu cywilnego zaś w sprawach administracyjnych przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Przykładem sprawy administracyjnej, która może powstać na tle ustawy o rehabilitacji, jest sprawa przyznania danemu podmiotowi prawnemu statusu zakładu pracy chronionej (art. 30 ust. 1). W art. 66 nie można zatem upatrywać podstawy do przekazania spraw pożyczek na drogę postępowania administracyjnego.

Strona 1/4