Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka po rozpoznaniu w dniu 2 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] spółki jawnej z siedzibą w M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 czerwca 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 782/07 odrzucającego skargę [...] spółki jawnej z siedzibą w M. na decyzję Ministra Transportu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przeniesienia uprawnień wynikających z licencji na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy postanawia uchylić zaskarżone postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 12 czerwca 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 782/07 odrzucił skargę [...] spółki jawnej [...] na decyzję Ministra Transportu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przeniesienia uprawnień wynikających z licencji na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że Spółka reprezentowana przez radcę prawnego złożyła w/w skargę dołączając do niej dowód uiszczenia wpisu od tej skargi w kwocie 200 zł. W ocenie Sądu pierwszej instancji, sprawa w przedmiocie przeniesienia licencji należy do kategorii spraw wymienionych w § 2 ust. 2 pkt 27 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193, ze zm.), zatem wpis od skargi w tym przedmiocie wynosi 500 zł. Tym samym, Sąd uznał, że wniesiona przez profesjonalnego pełnomocnika skarga nie została należycie opłacona i na podstawie art. 221 w zw. z art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi odrzucił skargę.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł pełnomocnik strony skarżącej i zaskarżając w całości postanowienie zarzucił naruszenie:
- art. 221 w zw. z art. 220 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez ich zastosowanie,
- § 2 ust. 2 pkt 27 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż znajduje on zastosowanie w niniejszej sprawie.
W motywach skargi kasacyjnej podniesiono m. in., że z brzmienia § 2 ust. 2 pkt 27 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie wynika, aby przepis ten dotyczył instytucji licencji, jest w nim bowiem mowa o koncesjach, zezwoleniach lub pozwoleniach. Wskazano, że wprawdzie zarówno licencja jak i zezwolenie wywołują ten sam skutek prawny w zakresie reglamentacji działalności gospodarczej, jednakże nie są one tożsame. Świadczy o tym konstrukcja przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, gdzie w art. 75 ust. 2 zostało wskazane, iż uzyskanie zezwolenia wymaga wykonywania działalności gospodarczej w zakresie określonym w odrębnych przepisach, natomiast zupełnie odrębnie w ust. 3 wymienione zostały przypadki, kiedy dla wykonywania działalności gospodarczej niezbędnym jest uzyskanie licencji. Skoro zatem ustawodawca odróżnia licencję od zezwolenia w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, to takie rozróżnienie winno być również stosowane przy interpretacji przepisów innych ustaw.
W ocenie autora skargi kasacyjnej, w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, bowiem decyzja Ministra Transportu została zaskarżona wyłącznie w części dotyczącej okresu czasu, na jaki uprawnienia z licencji zostały przeniesione. Skarga nie dotyczyła natomiast uprawnienia do prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż takie skarżący już posiadał.