Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. z siedzibą w Ł. G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 listopada 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 1091/14 o odrzuceniu skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w Ł. G. na czynność Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie odstąpienia od przeprowadzenia przetargu postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę [...] sp. z o.o. z siedzibą w Ł. G. na czynność Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie odstąpienia od przeprowadzenia przetargu.
W jego uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, iż przedmiotem skargi uczyniono czynność polegającą na odstąpieniu od przeprowadzenia przetargu publicznego na nabycie akcji spółki [...] S.A. z siedzibą w R. Ś. oraz jego zamknięciu bez rozstrzygnięcia. W jego przekonaniu czynność ta nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, w szczególności nie mieści się w katalogu czynności uregulowanych w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a. Jak wynika z akt sprawy akcje Spółki “[...]" były zbywane w trybie przetargu publicznego, na podstawie ustawy z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2013 r., poz. 216 ze zm.). Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 33 ust. 1 pkt 1 tej ustawy akcje należące do Skarbu Państwa są zbywane w trybie (z zastrzeżeniem art. 36 i 37) przetargu publicznego. Szczegółowy tryb zbywania akcji określiła Rada Ministrów w wydanym na podstawie art. 33 ust. 2 tej ustawy rozporządzeniu z dnia 30 maja 2011 r. w sprawie szczegółowego trybu zbywania akcji Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 114, poz. 664), w którym sprecyzowała m.in. sposób zbywania akcji. Oba te akty prawne nie przewidują trybu odwoławczego, czy skargowego, pozwalającego na kontrolę stanowiska organu w przedmiocie odstąpienia od przeprowadzenia przetargu publicznego na nabycie akcji. Sąd I instancji stwierdził, że prowadząc proces prywatyzacji Minister Skarbu Państwa działa w sferze dominium - czyli wykonuje uprawnienia właścicielskie. W doktrynie i orzecznictwie jednolicie przyjmuje się, że z zasady w sytuacjach, gdy organ administracji publicznej realizuje uprawnienia właścicielskie podmiotu, który reprezentuje, posługuje się cywilnoprawnymi formami działania (p. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 maja 2006 r., sygn. akt I OSK 843/05, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 lipca 2013 r., sygn. I OSK 1283/13, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych - dalej: CBOSA). Skoro zatem w niniejszej sprawie Minister Skarbu Państwa działał w sferze dominium, to wyłączona jest droga postępowania przed sądem administracyjnym w zaskarżonym zakresie, bo sprawa nie podlega jego kognicji. Sąd meriti wskazał również, że Minister w ogłoszeniu o przetargu zastrzegł możliwość odstąpienia od przeprowadzenia przetargu (§ 4 ust. 1 pkt 17 a cyt. rozporządzenia); z takiego uprawnienia następnie skorzystał. Zatem skarżąca miała świadomość takiej możliwości zakończenia tego postępowania. Co więcej, z akt sprawy wynika, iż skarżąca poszukiwała również ochrony przed niekorzystnym rozstrzygnięciem w przedmiocie odstąpienia od przeprowadzenia przetargu publicznego na nabycie akcji spółki [...] S.A. w postępowaniu przed sądem powszechnym. W aktach sprawy znajduje się postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia [...] maja 2014 r., sygn. akt [...], oddalające powództwo skarżącej Spółki o udzielenie zabezpieczenia roszczenia przez zobowiązanie Skarbu Państwa do złożenia oświadczenia woli o przyjęciu oferty zakupu akcji zwykłych spółki [...] S.A. Sąd Okręgowy w tym rozstrzygnięciu powołał się na przepis art. 730 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia. Oznacza to, zdaniem Sądu I instancji, że uznał sprawę za podlegającą rozpoznaniu przez sąd powszechny. W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji zaskarżonego postanowienia.