Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. U. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 stycznia 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 1550/14 odrzucającego skargę M. U. na uchwałę Zarządu Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy z [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania do wynajęcia lokalu postanawia: uchylono zaskarżone postanowienie.
M. U. wynajmowała od Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy na podstawie umowy najmu lokalu mieszkalnego (lokal socjalny) nr [...] z [...] listopada 2011 r. lokal nr [...] przy ul. [...] w Warszawie.
M. U. wystąpiła z wnioskiem o zawarcie umowy najmu lokalu - po upływie okresu najmu lokalu socjalnego na czas nieoznaczony.
Uchwałą z [...] kwietnia 2014 r. Zarząd Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy odmówił zakwalifikowania skarżącej do wynajęcia zajmowanego bez tytułu prawnego lokalu socjalnego
M. U. zaskarżyła powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Postanowieniem z 28 stycznia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji stwierdził, między innymi, że kwestię przydziału lokalu socjalnego z mieszkaniowego zasobu gminy regulują przepisy ustawy z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r. poz. 150). Zgodnie z przepisem art. 4 tej ustawy tworzenie warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy (ust. 1), a gmina, na zasadach i w wypadkach przewidzianych w ustawie, zapewnia m. in. lokale socjalne (ust. 2). Przepisy rozdziału 4 tej ustawy stanowią, że przydzielenie lokalu socjalnego osobie uprawnionej do otrzymania takiego lokalu następuje w drodze umowy cywilnoprawnej - umowy najmu (art. 23). Przyznanie lokalu socjalnego następuje więc w formie czynności prawnej właściwej prawu cywilnemu, a nie w formie władczego aktu administracyjnego wydawanego na podstawie przepisów ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.). Taka forma działania organu gminy wyklucza możliwość dochodzenia przez najemcę lokalu socjalnego, czy też osobę uprawnioną do otrzymania takiego lokalu, swojego interesu prawnego zarówno w administracyjnym toku instancji, jak i w postępowaniu przed sądem administracyjnym (por. uchwała SN z 5 listopada 1997 r., sygn. akt III ZP 37/97, lex nr 31733). Wszelkie zatem spory wynikłe na tle zawierania umowy najmu lokalu socjalnego, jak również spory związane z uprawnieniami do lokalu socjalnego rozstrzygane są w postępowaniu cywilnym przed sądami powszechnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że wniesiona w niniejszej sprawie skarga nie podlega kognicji sądu administracyjnego.
M. U. wniosła skargę kasacyjną od postanowienia z 28 stycznia 2015 r., zaskarżając je w całości i zarzucając mu - na podstawie art. 174 § pkt 1 p.p.s.a. - naruszenie:
- art. 1 § 1 ustawy o ustroju sądów administracyjnych w związku z art. 3 § 1 p.p.s.a. przez nieprzeprowadzenie kontroli działalności administracji publicznej, w tym przypadku zarządu dzielnicy, skutkujące uchyleniem się przez Sąd pierwszej instancji wykonania pełnej kontroli pod względem legalności czynności zarządu dzielnicy w formie uchwały polegającej na odmowie zakwalifikowania do wynajęcia lokalu, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy;